| |
XI
Ende het was erehande quelende, Lazarus van Bethania, van den castele Marien ende Marthen siere sustere. Ende Maria was, die Gode salvede met salven ende droeghede sine voete met haren hare. Welker brueder Lazarus siec was. Daeromme sendden sine sustere te hem segghende: Here, siet, den welken du mins, hi es siec. Ende Ihesus horende seide hen: Dese siecheit en es niet ter doot, maer om de glorie Gods, op dat de sone Gods glorificeert werde overmids hare. Ende Ihesus minde Marthen ende Marien, harre suster, ende La\zarum.
| |
| |
Ende alse hi horde, want hi siec was, seker dan bleef hi daer in die selve stat II daghe. Daer na na desen seide hi sinen jongheren: Gawi anderwerf in Judea. De jongheren segghen hem: Rabbi, de Joden sochten di nu te steinenne ende gadi anderwerf derwert? Ihesus antwerde: En sijn niet XII uren dies daghes? So wie wandelt in den daghe, hi en stoet hem niet, want hi siet dat licht der werelt, maer eest dat hi wandelt inder nacht, hi stoet hem, want dat licht en es in hem niet. Dese seide hi ende na desen seide hi hen: Onse vrient Lazarus slaept, maer ic ga, op dat ic hem wecke van den slape. Daeromme seiden sine jongheren: Here, eest dat hi slaept, hi sal behouden sijn. Maer Ihesus seide van siere doot, maer si waenden dat hi gheseghet hadde van der slapinghen dies vaecs. Daeromme seide hen dan Ihesus oppenbare: Lazarus es doot, ende ic verblide omme u, op dat ghi gheloevet, want ic daer niet en was, maer ga wi te hem. Daer omme seide Thomas, die gheseghet werdet Didimus, ten jongheren: Ende
| |
| |
gawi ende sterven met hem.
Ende alsoe quam Ihesus ende vantene IV daghe hebbende in den grave. Ende Bethania was neven Iherusalem alse XV stadien ende vele uten Joden quamen te Marien ende Marthen, op datsise troesten van haren brueder. Ende alse Martha hoerde, want Ihesus quam, liepse hem jeghen, ende Maria sat thuus. Ende Martha seide te Ihesum: Here, waer di hier gheweest, mijn brueder en ware niet doot. Ende maer nu wetic, want de welke du eischen sels van Gode, sal di God gheven. Ihesus seide hare: Dijn brueder sal op verstaen. Martha seide hem: Ic weet want hi sal op verstaen in de opverstennesse in den lesten dage. Ihesus seide hare: Ic ben opverstennesse ende leven, die in mi gheloevet, ja al ware hi doot, hi sal leven ende elc, die levet ende in mi gheloevet, en sal niet sterven in ewecheit, gheloefdi dat? Si seide hem: Trouwen, Here, ic hebbe gheloevet want du bes Christus, Gods sone, die comen sijt in dese werelt. Ende alse si dat gheseghet hadde, ghincse ende riep Marien
| |
| |
, harre suster, heimeleke, segghende: De meester es hier ende roept di. Alse si dat hoerde, stontse op volleke ende quam te hem, want noch doe en was Ihesus niet comen in dien casteel, maer hi was noch in die stat, daer hem Martha jeghen liep. Daer omme de Joden, die met hare waren in den huus ende diese troesten, alse si saghen Marien, want si haesteleke op stont ende ute ghinc, sijnse hare ghevolghet, seggende: Want si gheet ten grave, op datse daer wene. Daeromme, alse Maria quam daer Ihesus was, hem siende viel si te sinen voeten ende seide hem: Here, haddi hier gheweest, mijn brueder en ware niet doot.
Daer omme, alse Ihesus hare sach wenende ende de Joden, die met hare quamen, wenende, vergremde hi van gheeste ende turbeerde hem selven ende seide: Waer leiddi hem? Si segghen hem: Here, comt ende siet! Ende Ihesus es tranende. Daeromme seiden de Joden: Siet, hoe hi hem minde! Ende selke ute hen seiden: En mochte dese, die op dede de oghen eens blends gheborens, niet doen, dat de\se
| |
| |
niet ghestorven en ware? Ende Ihesus, anderwerf gremmende in hem selven, quam ten grave, ende het was een hol ende een steen, op hem boven gheleghet. Ihesus seide: Doet wech den steen! Ende Martha, sijn suster die doot was, seghet: Here, hi stinket stappans, want hi es van vierdendaghe. Ihesus seide hare: En hebbic di niet gheseghet: Eest dat ghi gheloevet, ghi selt sien de glorie Gods? Daeromme dadense wech den steen. Ende Ihesus seide, hoghe op heffende sine oghen: Vader, ic doe u gracien, want ghi hebt mi ghehoret. Ende ic wiste want altoes hordi mi, maer ic seidt omme die hieromme staen, op datse gheloeven want du mi hebs ghesendet. Alse hi dese gheseghet hadde, riep hi met groter stemmen: Lazare, comt hier buten! Ende stappans ghinc hi voert, die doot hadde gheweest ghebondenre hande ende voete institis, ende sijn ansichte was ghebonden met enen sudario. Ihesus seide hen: Ontbentenne ende laettenne wech gaen.
Daeromme vele uten Joden die te Marien quamen
| |
| |
ende te Marthen ende saghen de welke Ihesus dede, gheloeveden in hem Ende selke ute hen ghinghen ten Phariseen ende seiden hen de welke Ihesus dede. Daer omme gaderden de bisscoppe ende de Phariseen raet jeghen Ihesum ende seiden: Wat selen wi doen, want dese mensche doet vele tekene? Latewine aldus, si selen alle in hem gheloeven, ende de Romeine selen comen ende doen wech onse stat ende onse volc. Ende een ute hen, met name Cayphas, alse hi bisscop was dies jaers, seide hi hen: Ghi en wet niet noch en peiset, want het vordert u, dat een mensche sterve vore tfolc ende al de liede niet en verderven. Maer dese en seide hi niet van hem selven, maer alse hi bisscop was dies jaers, profeteerde hi want Christus was stervende vore tfolc, ende niet allene vore tfolc, maer op dat de sonen Gods, die ghescheden waren, vergaderden in een. Daeromme peisdense van dien daghe, datsine doden souden.
Daeromme en wandelde Ihesus niet oppenbare bi den Joden, maer hi ghinc int rike neven de woestine in de stat, die gheseghet werdet
| |
| |
Effrem, ende daer bleef hi met sinen jongeren.
Ende het was ten naesten den Paschen der Joden ende vele van den landen ghinghen op te Iherusalem vore den Paschen, op datse hen selven heilechden. Daeromme sochten si Ihesum ende bespraken hen onderlinghe alstaende in den tempel: Wat waendi? Want en sal hi niet comen ten daghe der feesten? Want de besscoppe ende de Pharisei hadden een ghebot ghegheven, dat so wie bekinde, waer hi ware, dat hijt seide, op datse hem ghegrepen.
|
|