Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

IX

Ende gheroepen te gadere de XII apostelen, gaf hen Ihesus viertuut ende

[fol. 149v]

macht over alle de duvele ende dat si souden ghenesen. Ende hi sendese predeken dat rike Gods ende die sieke te ghenesene, ende hi seide te hen: En draghet niet in den weghe, noch roede noch scerpe, noch broet noch ghelt, noch II rocke en seldi hebben. Ende in wat huse gi in gaet, daer blivet ende daer en gaet niet ute. Ende wie u niet en ontfaet, ute gaende van diere stat seldi af schudden tghestubbe uwer voete in ghetughe over hen. Ende si ghinghen ute ende ghinghen dore castele, ewangelizerende ende ghenesende alover al.

Ende Herodes tetrarcha horde alle dat van hem ghesciede ende hi twifelde om dat gheseghet wert van selken, dat Jan op verstaen ware van den doden ende van selken: Helyas es gheopenbaert, ende van anderen: Een van den ouden propheten es op verstaen. Ende Herodes seide: Ic onthoevede Janne, ende wie es dese, van wien ic dus ghedaen dinc hore? Ende sochtene te siene.

Ende weder ghekeret de apostelen verteldense hem watse ghedaen hadden. Ende hen ghenomen ghinc hi achter wert in de woeste stat, die es Bethsayda. Alse dat de

[fol. 150r]

scaren bekinden, sijnse hem ghevolghet. Ende hi ontfincse ende sprac hen van den rike Gods, ende die dies daer omtrent behoefden, ghenas hi.

Ende de dach began te neighene, ende de XII toe gaende seiden hem: Laet de scaren, op dat si gaen in die castele, die hier omtrent sijn, daer si spise moghen venden, want si sijn hier in ene woeste stat. Ende hi seide hen: Ghevet hen ghi tetene. Ende si seiden: Ons en sijn niet meer dan V broede ende II vessche, en si dat wi gaen ende copen in al dese scare spise. Ende daer waren omtrent V^M manne. Ende hi seide te sinen jongheren: Doetse sitten ten etene L te gadere. Ende si daden alsoe, ende si dadense alle sitten ten etene. Ende ghenomen die V broede ende die II vessche sach hi in den hemel ende ghebenediese ende bracse ende gafse sinen jongheren, datsise leiden vore de scaren. Ende si aten alle ende sijn ghesaedt, ende het es op ghenomen dat hen overbleef: XII corve van brocken.

Ende het es ghesciet, alse hi allene was bedende, waren sine jongheren met hem, ende hi vraghede hen seggen\de:

[fol. 150v]

Wien segghen mi de scaren sijnde? Ende si antwerden ende seiden: Janne Baptisten, ende selke: Helyam, ende selke: Een prophete vanden iersten es op gestaen. Ende hi seide hen: Ende ghi, wien segdi mi sijnde? Symon Peter seide antwerdende: Christum Gods. Ende sceldende verboet hi hen, dat sijt niemene segghen en souden. Dese dinc segghende seide hi: Want smenschen sone behoret vele te doeghene ende weder proevet te werdene van den oudsten ende van den princen der priesteren ende vanden scriben ende ghedoodt te werdene ende dies derds daghes op te verstane.

Ende hi seide te hen allen: So wie comen wilt na mi, loechene sijns selves ende draghe sijn cruce dagheleke ende volge mi. Want die sine siele behouden wilt maken, hi salse verliesen, ende die sine siele om mi verlieset, hi salse behouden maken. Want wat vorderde den mensche, dat hi al de werelt wonne, ende hem selve verlore ende dade sine scade? Want die hem mijns scaemt ende miere redenen, dien sal smenschen sone bescamen, alse hi co\men

[fol. 151r]

sal in siere moghentheit, ende dies vader ende der heileghere inghele. Ende ic segghe u waerleke: Hier sijn selke staende, die de doot niet smaken en selen, vore datse sien Gods rike.

Ende het es ghesciet na dese woerde omtrent VIII daghe, dat hi nam Petere ende Jacoppe ende Janne, ende hi ghinc op in den berch, op dat hi beden soude. Ende alse hi beedde, es de ghedaente sijns ansichts anders ghemaect ende sine cledinghe wit blickende. Ende siet, II manne spraken met hem, ende Moyses ende Helyas waren ghesien in moghentheiden ende si seiden sinen uteganc, dien hi vervullende was in Iherusalem. Maer Peter ende die met hem waren, waren verswaert van slape ende ontweckende saghense sine moghentheit ende die II manne, die met hem stonden. Ende het es ghesciet, alse si wech ghinghen van hem, seide Peter te Ihesum: Ghebiedere, het es ons hier goet sijn, maken wi hier III tabernacule, di enen, Moysesse enen ende Heliasse enen, niet wetende wat hi segghen sou\de.

[fol. 151v]

Ende dit hem sprekende, es ghemaect ene wolke ende omscheen(se) ende si ontsaghen, hen gande in de wolke. Ende ene stemme es ghemaect van der wolken, segghende: Dit es mijn gheminde sone, hem horet. Ende alse de stemme wert, es Ihesus vonden allene. Ende si sweghen ende en seiden niemene niet in dien daghen van desen dat si ghesien hadden.

Ende het es ghesciet in den na volghenden daghe, hen neder gaende van den berghe, liep hen jeghen ene grote scare. Ende siet, een man uter scaren riep segghende: Meester, ic bidde di, besiet minen sone, want hi es mi enech, ende siet, de gheest heeftene begrepen ende hi roept haesteleke ende wentelt ende hi scheedtenne met scume ende cume gheet hi wech, hem stoetende. Ende ic bat dinen jongheren, dat sine ute worpen ende si en mochten. Ende Ihesus seide hen antwerdende: O ongheloeveghe gheboerte ende verkeerde, hoe langhe salic bi u sijn ende u ghedoeghen? Bringhet hier dinen sone. Ende alse hi toe gaen soude, warpenne de duvel neder ende stie\tene.

[fol. 152r]

Ende Ihesus scout den onsuveren geest ende ghenas dat kint ende gaffene sinen vader weder. Ende si wonderden hen alle inde groetheit Gods.

Ende hen allen wonderde in alle dat hi dede. Ende hi seide te sinen jongheren: Set ghi in uwen herten dese redene, want het es toecomende dat smenschen sone ghelevert sal werden in de hande der menschen. Ende si en bekinden dit woert niet ende het was bedect vore hen, dat si dat niet ghevoelen en souden. Ende si vreseden hen, hem te vraghene van desen woerde.

Ende in hen quam een ghepeis, welc hare meerre ware. Ende Ihesus, siende de ghepeise harre herte, begripende een kint, sette hijt neven hem ende seide hen: So wie dit kint ontfeet in minen name, hi ontfeet mi, ende wie mi ontfeet, hi ontfeet hem, die mi sendde. Want die mendere es onder u allen, die es meerre.

Ende Jan seide antwerdende: Ghebiedere, wi saghen selken in dinen name de duvele ute werpen ende wi verbodent hem, want hi en volghet di niet met ons.

[fol. 152v]

Ende Ihesus seide te hem: En willes niet verbieden, want die jeghen u niet en es, hi es met u.

Ende het es geschiet, alse vervult waren de daghe siere opneminghen, dat hi stercte sijn ansichte, om dat hi soude gaen in Iherusalem, ende hi sendde boden voer sijn ansichte. Ende si ghinghen ende quamen in die stat der Samaritane, dat si hem ghereiden souden, ende si en ontfinghenne niet, want sijn ansichte was eens, die ghinc in Iherusalem. Ende alse saghen sine jongheren Jacop ende Jan, seidense: Here, wiltu, dat wi segghen, dat vier dale vanden hemele ende verberre dese, alsoe Helyas dede? Ende Ihesus kerede hem omme ende scoutse segghende: Ghi en wet niet, van wat gheeste ghi sijt. Des menschen sone en quam niet, de sielen te verliesene, maer te behoudene. Ende si ghinghen in enen anderen casteel.

Ende het es ghesciet hen wandelende in den weghe, seide een te hem: Ic sal di volghen, waer du ghees. Ende Ihesus seide hem: Vosse hebben hole ende de voghele des hemels neste, maer smenschen sone en hevet niet, daer hi sijn hoeft

[fol. 153r]

neighede.

Ende hi seide tenen anderen: Volghet mi. Ende die seide hem: Here, laet mi tierst gaen ende graven minen vader. Ihesus seide hem: Laet de dode graven hare dode, maer gaet ghi ende condeghet dat rike Gods.

Ende een ander seide: Ic volghe di, Here, maer laet mi tierst condeghen dien, die thuus sijn. Ende Ihesus seide te hem: Die sine hant ane de ploech doet ende achterwert siet, en es niet ontfenckelec dies riken Gods.