Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XV

Ende stappans, alse de maerghenstonde was ghemaect, de overste priesteren raet makende metten oudsten ende den scriben ende den ghemeinen rade, bendende Ihesum, leiddensine ende leverdenne Pylatusse.

Ende Pylatus vraghede hem: Du bes co\ninc

[fol. 121r]

der Joden? Ende hi seide, hem antwerdende: Du seghest. Ende de overste priesteren wroechdenne in velen. Ende Pylatus vraghede hem noch segghende: En antwerdstu niet? Du sies in hoe velen si di wroeghen. Ende Ihesus en antwerdde vorwertmeer niet, alsoe dat Pylatus verwonderende wart.

Ende overmids den feeste dach plach hi hen enen ghevanghenen te latene so wien si iesschen. Ende daer was die geseghet wart Barrabas, die metten vechteren ghevaen was ende die in den ghevechte dede manslacht. Ende alse de scare op ghinc, began hi hen te biddene alsoe hi altoes dede. Ende Pylatus antwerde hen ende seide: Wildi, ic sal laten den coninc der Joden? Want hi wiste dattene hem de overste priesteren overmids nidecheit hadden ghelevert. Ende de besscoppe rieden der scaren, dat hi hen meer Barrabam soude laten. Ende Pylatus seide hen anderwerf antwerdende: Wat wildi daer omme, dat ic doen sal den coninc der Joden? Ende si riepen anderwerf: Crucet hem!

[fol. 121v]

Ende Pylatus seide hen: Wat hevet hi quaets gedaen? Ende si riepen meer: Crucet hem! Ende Pylatus willende ghenoech doen den volke, liet hem Barrabam ende leverde hen Ihesum ghesleghen met gheesselen, op dat hi soude werden ghecrucet.

Ende de ridderen leidden hem binnen in tkerchof pretorii ende riepen te gadere alt cohortem, ende daden hem ane purpurne ende wringhende ene doerne croene settensise op hem. Ende si begonstenne te gruetene, segghende: Ave, coninc der Joden! Ende si sloeghen sijn hoevet met enen riete ende si bespouwenne ende si anebeeddenne, hare knien settende. Ende na dien dat sine bescerent hadden, dadense hem ute de purperne ende cleeddenne met sinen clederen, ende leidden hem, op datsine souden crucen. Ende si dwonghen enen vorelidenden, Symonne van Cyrien, den vader Alexanders ende Rufus, comende vanden doerpe, dat hi draghen soude sijn cruce.

Ende si volleiddenne in de stat Golgatha, dat es bediedet de stat van Calvarien. Ende si gaven hem drenken ghemingde wijn, ende hi en ontfincs niet.

[fol. 122r]

Ende hem crucende deildense sine cledere, lot werpende op hen, wat elc wech doen soude. Ende het was de derde ure, ende si cruustenne. Ende de titel siere saken was ghescreven: Ihesus Nazarenus, coninc der Joden.

Ende met hem worden ghecrucet II mordeneren, enen ter rechtere ende enen te siere slinkere. Ende de screfture es vervult, die seghet: Ende metten quaden es hi ghewaent.

Ende de vorelidende blasphemeerdenne, hare hovede roerende ende segghende: Wach, die den tempel Gods destrueers ende dien in drien daghen weder stichts, make di selven behouden, neder comende vanden cruce! Ende de overste priesteren bescerrendenne ghelikeleke, deen toten anderen, metten scriben, seidense: Hi maecte andere behouden, hem selven en mach hi niet maken behouden. Cristus, de coninc van Israhel, come nu neder vanden cruce, op dat wijt sien ende gheloeven. Ende die met hem ghecrucet waren, spraken hem lachterleke toe.

Ende ghemaect de seste ure sijn donkerheiden ghemaect op al de erde to\te

[fol. 122v]

in de neghende ure. Ende ter neghendere uren riep Ihesus ute met groeter stemmen, segghende: Heloy, Heloy, lamazabathani, dat es bediedet: Mijn God, mijn God, waeromme hebdi mi ghelaten? Ende selke vanden ommestaenden horende seiden: Siet, hi roept Helyasse. Ende een loepende ende vullende ene spongie met edecke ende ommelegghende enen riede, gaf hem drenken, segghende: Ghedoeghet, siewi, ochte Helias comen sal, hem af te doene. Ende Ihesus uteghelaten ene grote stemme gheeste ute.

Ende dat scietcleet dies tempels es gescoert in tween van boven tote beneden.

Ende siende centurio, die daer jeghen stont, want hi aldus roepende utegheeste, seide hi: Waerleke, dese mensche was Gods sone.

Ende wive waren van verren besiende, onder welke was Maria Magdalene ende Marie, dies menders Jacops ende Josephs moeder, ende Salome. Ende alse hi was in Galilea, volghedense hem ende dienden hem, ende vele andere, die te gadere waren op ghegaen met hem te Iherusalem.

Ende saen alst avont

[fol. 123r]

was ghemaect, want het Parasceue was, dat es vore den sabbatum, quam Joseph van Arimathya, edel van gheslechte, ende die hi was beidende dat rike Gods, ende hi ghinc in coenleke te Pylatum ende hiesch Ihesus lichame. Ende Pylatus wonderde hem, ochte hi stappans ghestorven was, ende vernemende van centurio vraghede hi hem, ochte hi so saen doot ware. Ende alse hijt bekinde van centurio, gaf hi Joseph den lichame. Ende Joseph cochte een cendael, ende hem af doende wanthine int sendael ende leide hem in een nuwe graf, dat ute ghehouwen was in enen steen, ende hi wentelde enen steen ter dore dies graves. Maria Magdalene ende Maria Joseph si besaghen, waer hi wart gheleghet.