|
| |
XIV
Ende het was Paschen ende Azima na tween daghen. Ende de overste priesteren sochten ende de scriben, hoe si Ihesum scalkeleke houden mochten ende verslaen. Ende si seiden: Niet inden daghe der feesten, dat bi avonturen gheen gheruchte werden en soude in tfolc.
Ende alse hi was te Bethanien in den huse Sy\mons
| |
| |
dies lasers ende hi sat ten etene, quam een wijf, hebbende alabaustrum nardi spicati precioser salven, ende te broken dat alabaustrum goetsise ute op sijn hoeft. Ende erehande warent onwerdeleke draghende binnen hen selven ende segghende: Waer toe es de verliesinghe deser salven ghemaect? Want dese salve mochte vercocht hebben gheworden mere dan CCC penninghe ende ghegheven den aermen. Ende si gresen op hare. Ende Ihesus seide: Ghedoeghet hare; wat sidi hare swaermoedech? Si es een goet werc werkende in mi. Want altoes seldi aerme met u hebben, ende alse ghi wilt moghedi hen wel doen, maer mi en seldi altoes niet hebben. Datse hadde, dat hevet si ghedaen; si vore quam salven minen lichame in begravinghen. Amen segghic u, so waer dit ewangelium ghepredect werdet in al de werelt, sal werden vertelt, datse dit dede in siere herdinkenessen.
Ende Judas Scarioth, een uten XII, ghinc ten oversten priesteren, dat hine hen soude verraden. Die verblidet sijn
| |
| |
horende, ende si gheloveden hem hen ghelt ghevende. Ende hi sochte, hoe hi hem behoerleke gheleverde.
Ende dies ierste daghes Azimorum, alse dat Paschen wert gheoffert, seiden hem de jongheren: Waer wildi, dat wi gaen ende bereiden di dattu etes dat Paschen? Ende hi sendde II ute sinen jongheren ende hi seide hen: Gaet inde stat ende u sal een mensche jeghenloepen, een lavel waters draghende, volghet hem, ende so waer hi ingheet, segghet den here dies huus: Want de meester seghet: Waer es mine vermakenesse, waer salic eten dat Paschen met minen jongheren? Ende hi sal u toenen een groet ghestroeit eethuus, ende daer bereidet ons. Ende sine jongheren ghinghen wech ende quamen in de stat ende vonden also hi hen hadde gheseghet ende bereidden dat Paschen.
Ende alset avont was ghemaect, quam hi metten XII. Ende hen sittende ten etene ende etende, seide Ihesus: Amen segghic u, want een ute u, die met mi etet, sal mi leveren. Ende si begonsten bedroeft te werdene ende te segghene sonderlinghe: Ic doch niet? Die seide hen: Een
| |
| |
uten XII, die met mi de hant in net in cathyno. Ende seker smenschen sone gheet alsoe van hem ghescreven es, maer wee dien mensche, overmids wien smenschen sone ghelevert sal werden. Hem ware goet, dat hi niet gheboren en ware, die mensche.
Ende hen etende nam Ihesus broet ende braect ghebenediende ende gaeft hen ende seide: Ontfaet, dat es mijn lichame. Ende den kelct ghenomen, gracien segghende, gafhine hen, ende si dronken alle ute hem. Ende hi seide hen: Dit es mijn bloet dies nuwes testaments, dat vore vele sal werden utegheghoten. Amen segghic u, want saen en salic niet drinken van desen gheslechte des wijngaerds tote in dien daghe, alse ic dat drenken sal nuwe in Gods rike.
Ende de hymne gheseghet ghinghense ute in den berch der Oliven.
Ende Ihesus seide hen: Ghi wert alle ghescandelizeert in mi in deser nacht, want het es ghescreven: Ic sal slaen den herde ende de scape dies cuddes selen ghespraeit werden. Maer na dien dat ic opverstaen sal, salic u voregaen in Galilea. Ende Peter seide hem: Ende al warense alle ghescandelizeert
| |
| |
, maer icke niet! Ende Ihesus seide hem: Amen segghic di, want heden in deser nacht, eer dan de hane tweewerf stemme gheven sal, bestu mijns driewerf loechenende. Ende hi sprac voert meer: Ende al moestic te gadere met sterven met u, icken sal uwes niet loechenen. Ende si seiden alle ghelikeleke.
Ende si comen in den beemt, dies name es Gethsemani, ende hi seide sinen jongheren: Sit hier, tote dat ic ghebede. Ende hi nam Petre ende Jacoppe ende Janne met hem ende hi began te bevene ende te verdrietene, ende hi seide hen: Mine siele es droeve toter doot, beidet hier ende waket met mi. Ende alse hi een lettelken voert ghinc, viel hi neder op de erde ende bat, dat de ure overlede van hem, op dat gheschien mochte, ende seide: Abba, vader, di sijn alle dinc moghelec, verdraghet desen kelct van mi. Maer niet dat ic wille, maer dat du. Ende hi quam ende vantse slapende, ende seide Petre: Symon, slaepti? En mochti ene ure niet waken met mi? Waect ende bedet, op dat gi niet in en gaet in becoringhen, want de gheest
| |
| |
es snel, maer dat vleesch siec. Ende anderwerf gaende bat hi, deselve redene seggende. Ende noch weder ghekeret vant hise slapende, want hare oghen waren verswaert, ende si en bekinden niet, watse hem souden antwerden. Ende hi quam derdewerf ende seide hen: Slaept saen ende rustet, want het es ghenoech. De ure comt, siet, smenschen sone sal werden ghelevert in de hande der sonderen. Staet op, ga wi. Siet, die mi leveren sal, es bi.
Ende hem noch sprekende, quam Judas Scarioth, een uten XII, ende met hem ene grote scare met sweerden ende met houten, ghesendet vanden oversten priesteren ende den scriben ende vanden oudsten. Ende sijn leverere hadde hen een teken ghegheven, segghende: Sowien ic cussende ben, hi eest, dien houdet ende leidet sekerleke. Ende alse hi quam toegaende stappans te hem, seide hi: Rabbi, ende es hem cussende. Ende si sloeghen de hande in hem ende hielden hem. Ende een vanden ommestaenden, uteleidende een swert, sloech den knecht dies overstes priesters ende hieu
| |
| |
hem af sijn oreken. Ende Ihesus seide hen antwerdende: Ghi sijt ute ghegaen alse te enen mordenere met swerden ende met houten, mi te ghegripene ende ic was dagheleke in den tempel bi u lerende, ende ghi en hieldt mi niet, maer op dat de screfturen vervult werden. Doe vloen alle sine jongheren, hem latende.
Maer erehande jonghelinc volghede hem, ommehanghen met enen sendale op de naectheit, ende si hieldenne. Ende ghelaten dat sendael vloe hi naect van hen.
Ende si leidden Ihesum ten oversten priestere, ende alle de priesteren ende de scriben ende de oudste vergaderden in een. Ende Peter es hem ghevolghet van verren tote binnen in tkerchof dies overstes priesters, ende hi sat metten dienaren ende warmde hem ten viere. Maer de overste priesteren ende al de raet sochten ghetughe jeghen Ihesum, dat sine leveren mochten ter doot, ende sine vondens niet. Want vele seiden valsche ghetughe jegen hem ende de ghetughen en waren niet vergaderende. Ende op staende selke droeghen valsch ghetuge jeghen hem, segghende [want wi horden hem seggende]: Ic sal ontbenden desen tempel, met handen ghemaect, ende na drien daghen
| |
| |
salic enen anderen stichten, niet met handen gemaect. Ende hare ghetughe en was niet vergaderende. Ende op staende de overste priestere in midden, vraghede hem segghende: En antwerstu niet te dien, die di op werden gheworpen van desen? Ende hi sweech ende en antwerdde niet. Noch vraghede hem de overste priestere ende seide hem: Du best Christus, dies ghebenedide Gods sone? Ihesus seide hem: Ic ben, ende ghi selt sien smenschen sone sittende ter rechtere hant der viertuut Gods ende comende in den wolken dies hemels. Ende de overste priestere seide, scorende sine cledere: Wat beghere wi noch ghetugen? Ghi hebt ghehoret blasphemie, wat dunct u? Die condempneerdenne alle sculdech sijnde der doot. Ende selke begonstenne te bespuwene ende sijn anschijn te deckene ende hem halsslaghe te slane ende te segghene hem: Prophetere! Ende de dienaren sloeghen hem kinnebacslage.
Ende alse Peter was in tkerchof beneden, quam ene vanden diernen dies overstes priesters. Ende alse si Petre sach, hem warmende, hem besiende, seide si: Ende du waers met Ihesum van Nazareth.
| |
| |
Ende hi loechnes, segghende: Noch icken wet noch icken hebbe bekint wat du seghes. Ende utegaende buten vore dat kerchof, ende stappans sanc de hane. Ende alsene de dierne noch sach, beganse te segghene den omme staenden: Want dese es vanden ghenen. Ende hi loechende anderwerf. Ende noch na een lettelken seide die daer bi stonden Petre: Waerleke du bes vanden ghenen, want ende du bes galileeusch. Ende hi began te vloekene ende te swerne: Want icken weet desen mensche niet, dien ghi segghet. Ende stappans sanc de hane noch. Ende Peter es ghedinkende dies woerds dat hem Ihesus gheseghet hadde: Eer dan de hane tweewerf singhen sal, seldi mijns driewerf loechenen. Ende hi began te weenenne.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd