| |
X
Ende op staende van daer soe quam hi in de inden Judee overde Jordane, ende de scaren vergaderden anderwerf te hem, ende alsoe hi ghewoene was, leerde hise anderwerf.
Ende toegaende de Pharisei vragheden si hem, hem becorende, ocht gheorlovet ware den man, sijn wijf te latene. Ende hi seide antwerdende: Wat gheboet u Moyses? Die seiden: Moyses liet scriven een boex\ken
| |
| |
repudii ende laten. Den welken Ihesus seide antwerdende: Te hartheiden uwer herten screef hi u dat ghebod, want van beghinne der creaturen sciepse God man ende wijf ende seide: Daeromme sal de mensche laten vader ende moeder ende anehanghen sinen wive, ende si selen sijn II in enen vleesche. Ende alsoe en sijnse stappans niet II, maer een vleesch. Daeromme, dat God vergaderde, datten sal de mensche niet scheden. Ende in huus vraghedens hem sine jongheren anderwerf. Ende hi seide hen: Sowie sijn wijf laet ende ene andere leidet, hi begheet overspel over hare, ende eest dat een wijf haren man laet ende huwet enen anderen, si doet overspel.
Ende si brachten hem cleine kindere, dat hise tasten soude, ende de jongheren dreigheden de bringhende. Alse dat Ihesus sach, verdroech hijt onwerdeleke ende seide hen: Laet de kindere te mi comen ende en verbiedes hen niet, want alsoe ghedanegher es Gods rike. Amen segghic u: Sowie Gods rike niet en ontfeet alse een kint, hi en salre niet
| |
| |
in gaen. Ende hen helsende ende de hant op hen legghende, ghebenedide hise.
Ende alse hi was uteghegaen in enen wech, erehande vore loepende, sijn knie vore hem gheboeghet, bat hem segghende: Goede meester, wat salic doen, dat ic ewech leven ontfa? Ende Ihesus seide hem: Wat segdi mi goet? Nieman (en es) goet dan God allene. Hebdi de ghebode bekint: Ghi en selt niet hoerdoemen, ghi en selt niet dootslaen, ghi en selt niet stelen, ghi en selt niet valsch ghetuge segghen, ghi en selt niet quaetheit doen, eret vader ende moeder. Ende hi seide hem antwerdende: Meester, alle dese hebbic ghehouden van miere joghet. Ende Ihesus es hem anesiende ende minde hem, ende hi seide hem: Di ghebrect een, ganc, vercope de welke du heves ende ghef den armen, ende du sals scat hebben in den hemel, ende comt ende volch mi. Die bedroeft in den waerde ghinc wech sereghende, want hi was vele besittinghen hebbende.
Ende Ihesus seide sinen jongheren alomme siende: Hoe pijnleke selen ingaen die ghelt hebben, in Gods ri\ke.
| |
| |
Ende de jongheren verwonderden hen in desen waerde, ende Ihesus seide hen anderwerf antwerdende: Soenkene, hoe pijnleke es den ghetrouwenden in den ghelde in tegane in Gods rike. Den kemel es lichtere dore te lidene dore dat gat der naelden dan den riken in tegane in Gods rike. Selke verwonderden hen te meer, segghende te hen selven: Ende wie mach behouden werden? Ende Ihesus hen anesiende seide hen: Het es onmoghelec bi den menschen, maer bi Gode sijn alle dinc mogheleke.
Ende namaels began hem Peter te segghene: Siet, wi lieten alle dinc ende sijn di ghevolghet. Ende Ihesus seide antwerdende: Amen segghic u, nieman en es, die laet huus ochte broeder ochte suster ochte vader ochte moeder ochte sonen ochte velde omme mi ende om de ewangelie, die niet ontfaen en sal hondert werf alse vele nu in deser tijt: huse ende bruedere ende sustere ende moedere ende sonen ende velde, met persecutien ende in de toecomende werelt ewech leven. Ende vele de ierste selen sijn
| |
| |
de echterste ende de echterste de ierste.
Ende si waren in den weghe opgaende te Iherusalem, ende Ihesus voreghincse ende si wonderden hen ende volghende ontsaghen si hen. Ende anderwerf nemende de XII began hi hen te segghene de welke hem toecomende waren: Want siet, wi gaen op te Iherusalem ende smenschen sone sal werden ghelevert den princen der priesteren ende den scriben ende den oudsten ende si selen hem verdoemen ter doot. Ende si selenne leveren den heidenen, ende si selenne bescernen ende si selenne bespuwen ende si selenne gheeselen ende si selenne doden, ende hi sal op verstaen dies derds daghes.
Ende te hem ghinghen Jacop ende Jan, Zebedeus sonen, segghende: Meester, wi willen, dat ghi ons doet de welke wi u bidden. Ende hi seide hen: Wat wildi, dat ic u doe? Ende si seiden: Ghevet ons, dat wi sitten de een te uwer rechter ende de ander te uwer slinker in uwe glorie. Ende Ihesus seide hen: Ghi en wet wat ghi eyschet. Moghedi
| |
| |
den kelct drenken, dien ic drenkende ben, ochte ghedoept werden metten doepsele, daer ic met werde ghedoept? Ende si seiden: Wi moghen. Ende Ihesus seide hen: Minen kelct seldi seker drenken ende ghedoept werden metten doepsele, daer ic met ghedoept werde, maer te sittene te miere rechter ochte te miere slinker, en es mine niet, u te gevene, maer dient bereet es.
Ende horende de X sijnse veronwerdecht van Jacoppe ende van Janne. Ende Ihesus hen roepende seide hen: Ghi wet, want die ghesien werden princende de liede, si hebben heerscap boven hen, ende hare princen hebben macht harre. Maer alsoe en eest niet in u. Maer sowie meerre wilt werden, hi sal uwe dienare sijn, ende so wie onder u de ierste wilt sijn, hi sal knecht sijn der alre. Want smenschen sone en es niet comen, op datmen hem diende, maer dat hi dienen sal ende sine siele gheven sal in verloessenesse vore vele.
Ende si comen te Iherico. Ende wech gaende van Iherico hem ende sine jongheren ende ene grote veelheit, sat Barthimeus, Thimeus sone, neven den
| |
| |
wech biddende. Alse die hoerde, dat Ihesus Nazarenus es, began hi te roepene ende te segghene: Ihesus, Davids sone, ontfaermt mijns! Ende vele liede scoudenne, op dat hi sweghe, maer hi riep vele te meer: Davids sone, ontfaermt mijns! Ende Ihesus staende gheboet, datmen hem riepe. Ende si roepen den blenden, segghende hem: Sijt te rasten van sielen, stant op, hi roept di. Ende die afghewoerpen sijn cleet, quam hi te hem springhende. Ende Ihesus seide hem antwerdende: Wat wiltu, dat ic di doe? De blende seide hem: Rabony, dat ic sie. Ende Ihesus seide hem: Gaet, dijn gheloeve hevet di behouden ghemaect. Ende hi sach haesteleke ende volghede hem in den weghe.
|
|