Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XIX

Ende het es gheschiet, alse Ihesus dese redene volbrachte, voer hi van Galilea ende quam inde inden Judee over de Jordane. Ende hem sijn ghevolghet vele scaren ende hi ghenasse daer. Ende te hem quamen Pharisei, hem becorende ende segghende, ochte den mensche gheorlovet es, sijn wijf te latene van ieghewelker saken. Die seide hen antwerdende: En hebdi niet ghelesen, want die de menschen van beghenne maecte, maecte hise man

[fol. 57v]

ende wijf? Ende hi seide: Overmids dat sal de mensche laten den vader ende de moeder ende sal anhanghen sinen wive, ende si selen sijn II in enen vleessche. Ende alsoe en sijnse stappans niet II, maer I vleesch. Daeromme dat God vergaderde, dat en sal de mensche niet scheden. Si seiden hem: Wat gheboet daeromme Moyses, een boecsken van verstekene te ghevene ende te latene? Ende hi seide hen: Want te hartheiden uwer herten ghedoeghede u Moyses uwe wive te latene, maer van beghenne en waest aldus niet. Ende ic segghe u: Want so wie sijn wijf laet, het en si overmids overspel, ende ene andere leidet, hi kevesschet, ende die de ghelatene leidet, hi kevesschet. Sine jongheren seiden hem: Eest dat also smenscen sake es metten wive, soe en vordert thuwen niet. Die seide hen: Si en vaen alle dit woert niet, maer dient ghegheven es. Want het sijn eunuchi, die

[fol. 58r]

vander moeder lichame also gheboren sijn, ende het sijn eunuchi, die ghemaect sijn van den menschen, ende het sijn eunuchi, die hen selven castraveren omme dat rike der hemele. Diet vaen mach, hi vaet.

Dan sijn hem bracht kinderkene, dat hi de hant op hen legghen soude ende beden soude, ende sine jongheren scoudense. Maer Ihesus seide hen: Laet de kinderkene te mi comen ende en willes niet verbieden, want dat rike der hemele es dus ghedanegher. Ende alse hi de hant op hen geleghet hadde, ghinc hi van daer.

Ende siet, een comende seide hem: Goede meester, wat salic goeds doen, dat ic hebben moghe ewech leven? Die seide hem: Wat vraghedi mi van goede? Een, God es goet. Eest dattu wils ingaen ten levene, houde de ghebode. Hi seide hem: Welke? Ende Ihesus seide: Du en salt niet manslacht doen, du en salt niet hoerdoemen, du en salt niet diefte doen, du en salt niet valsch

[fol. 58v]

ghetughe segghen, eret dinen vader ende moeder, ende du salt minnen dinen naesten alse di selven. De jonghelinc seide hem: Alle dese hebbic gehoedet van miere joncheit, wat gheberst mi noch? Ihesus seide hem: Eest dattu volmaect wils sijn, ganc ende vercoept alle de welke du heves ende ghevet den armen, ende du salt hebben scat in den hemel, ende comt, volghet mi. Ende alse de jonghelinc ghehoret hadde dese waerde, ghinc hi wech bedroevet, want hi was vele besittinghen hebbende.

Ende Ihesus seide sinen jongheren: Amen segghe ic u want de rike sal pijnleke ingaen in trike der hemele. Ende anderwerf segghe ic u: Het es lichtere den kemel overtelidene dore der naelden gat dan den rike in te gane in trike der hemele. Dese dinc horende de jongheren wonderden si hen sere, segghende: Wie sal daeromme moghen behouden sijn? Ende Ihesus besiende seide hen:

[fol. 59r]

Dit es onmoghelec bi den menschen, ende bi Gode sijn alle dinc moghelec.

Dan seide hem Peter antwerdende: Siet, wi hebben alle ghelaten ende wi sijn di ghevolghet, wat sal ons daer omme gheschien? Ende Ihesus seide hen: Amen segghe ic u, dat ghi, die mi ghevolghet sijt, inde weder gheboerte, alse smenschen sone sitten sal in den sittene siere moghentheit, seldi sitten op XII sittene, ordelende de XII gheslechten van Israhel. Ende elc, die laet huus ochte bruedere ochte sustere ochte vader ochte moeder ochte wijf ochte sonen ochte velde omme minen name, hi saelt hondertvout ontfaen, ende hi sal besitten ewech leven.

Ende vele de ierste selen sijn de echterste, ende de echterste de ierste.