Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 3

[fol. A2r]

Nieu-Iaer,

Op de Wijs: O schoonste Personagie.

1. Ghelijck 't Iaer is ontbonden,

Van't out in't nieu, soo syn wy (die verloren

Waren deur d'eerste sonde)

Door Christum nu, als jong, en nieu herboren.

Deur Godts gena

Roept hy ons, ja
Om salicheydt te gheven.

Maer eer wy heen treden

Moeten wy eerst in vreden

Aldus leven.

2. Het tydelijck verachten,

Om soo een Hemelijcke Schat te garen,

Ons even naesten achten,

In plaets datmen malcander gaet beswaren,

(Deur nijt en haet)

Met logens quaet,

Haer eyghen selfs bedrieghen.

Achter klap ontbonden

Is gruwel en doots zonde

Door het lieghen.

[fol. A2v]

 

3. Maer 't goet doen sal niet comen,

 

Of't waer den Gheest ons vleysche wille kliefde

 

Dat is, het Aerts te coomen

 

Met 'tGoddelijckst', de waere suyver Liefde.

 

De Liefde goet,

 

Die is so soet,

 

Voor Godt een Offerhande,

 

Als men besteden,

 

Met vierighe ghebeden

 

Die doer branden.

 

 

 

4. De Liefd' is niet te breecken

 

Door vier, noch swaert, scha, pijn, noch schallickhede.

 

De Liefd' soeckt niet te wreecken,

 

In onschult lijtse, en sy leeft in vrede.

 

De Liefdens cracht,

 

Haer deucht en macht

 

Die kanmen niet beschrijven,

 

Op Liefd' machmen bouwen

 

Ghelooven en vertrouwen

 

Om te blyven.

 

 

 

5. Dus wat wy gaen beginnen,

 

't Moet al deur Liefd' zijn sal het yet ghedyen,

 

Niet door ghewoont, maer binnen

[fol. A3r]

 

Moet selfs het hert de sonde gaen belyen.

 

Doen wy't uyt schijn, Denckt dat wy zijn

 

Dan Dieven van ons ziele.

 

Of de Geest comt claghen

 

Alst vleys hem doet vertsaghen,

 

Ist verniele.

 

 

 

6. Wy zijn so traech int mercken

 

Dat Godt ons Lieft, en hoe hy't gaet bewijsen:

 

't Woort wort vleys (wonder wercken!):

 

Om ons uyt zondich slaepen te doen rijsen:

 

Wt Liefd' neer daelt, Sijn Soon, en haelt

 

Ons in zijn Vaders wooningh:

 

Liefd doet hem verneeren,

 

Hy wil dat wy bekeeren

 

Tot belooningh.

 

 

 

7. De Soon comt vanden Vader,

 

Hy is ons wech om 't eeuwich rijck te vinden,

 

Dus laet ons hem te gader

 

Bidden om macht, en Duyvels list verslinden.

 

Met nieuwe moet

 

Christus te voet:

 

Laet ons de herten veylen,

 

Die door hem herbooren

 

Is, blijft eeuwich vercooren

 

Door Godts deylen.

A. v. Mildert.