Het nieuwe groote harpje

[p. 31]

[O Schepper siet hoe lustigh ist om wesen]

Stemme: Door u gesicht quam, &c.

O Schepper siet hoe lustigh ist om wesen,
daer gy zijt gepresen, van d'Engelen in den Troon,
Wilt my dog hier van alle druk genesen
Heere uytgelesen geeft my namaels sulk loon:
Dat ick u aenschijn mocht aenschouwen
En u geboden wel onthouwen:
O Bruydegom fijn! lof moet u altoos zijn.

Wie sou de vreugt en blijtschap konen schrijven

Die sy daer bedrijven int nieu jerusalems pleyn
Sy zijn verheugt, om dat sy mogen blijven,
Eeuwig te beklijven 't lam Gods suyver en reyn
Het Lammeken doet open den Throone
Het Boeck met seven Zegelen schoone;

[p. 32]

 

o Bruydegom fijn! lof moet u altoos zijn.

 

Dees stadt eerbaer, sy is schoon boven maten

 

Want hare straten die zijn van gout planteyt,

 

d'Engelen met gouden wieroock vaten

 

loven sonder aflaten,

 

de Heylige drievuldigheyt

 

Sy prijsen God van Hemelrijcke,

 

Met de edele musijke,

 

o Bruydegom fijn! lof moet u altoos zijn.

 

Lieflijck reyn als Iaspis zijn haer muyren;

 

Want sy zijn van puren Christal blinkende klaer.

 

Blijdschap certeyn sal daer Eeuwig duyren;

 

Men siet daer geen uren droefheydt noch lijden zwaer,

 

Men siet daer geen melancolyen,

 

Maer alle soete melodyen,

 

o Bruydegom fijn! lof moet u altoos zijn.

[p. 33]

 

Hoe men daer viert, niemant en kan hier leeren

 

Hoe de dienaers eeren, hem die ons heeft gesogt

 

Sy zijn verciert met kostelijcke kleeren,

 

Van den Heer der Heeren ontfangen sy haer logt

 

Daerom sijn sy geheel in vreugden,

 

Sy looven den Heer in alle deugden,

 

O Bruydegom fijn! Lof moet u altoos zijn.

 

De duyster nacht, siet men doet niet floreren,

 

Altijt triumferen 't ligt blinkend klaer en schoon

 

Met groote macht siet mense jebileeren,

 

Van den Heer der Heeren krijgen sy haer loon:

 

daer heeft Son nog geene Mane,

 

Nog geen ligt by haer te stane:

 

O Bruydegom fijn! lof moet u altoos zijn

 

Ist dat ghy hier de Werelt kunt verwinnen,

 

Met de Seraphinnen, sult ghy wesen verblijt;

[p. 34]

 

In dit quartier so wilt den Heer beminnen,

 

met de Cherubijnen sult gy maeken jolijt:

 

Wilt u naturen hier bedwingen,

 

So sult gy daer uyt liefde singen:

 

o Bruydegom fijn! lof moet u altijt zijn.

 

Prince minjoot, wilt u met vlijt op maecken

 

Bidden ende waecken, op dese vreught doch let?

 

Kleyn ende groot, na dese stadt wilt haecken,

 

Die daer in geraecken, moeten zijn onbesmet:

 

Des Dienaers kled'ren zijn witte zijde,

 

Laten w'ons in haer verblijden,

 

O Bruydegom fijn! Lof moet u altoos zijn.