De nieuwe Amsteldamsche schouwburg

[p. 29]

Een Nieuw Lied, van een Herder en Herderin.

Op een Aangenaame Voys.

VRolijk uurties,
Die k’ soo duurties.
U mijn engelin betaal,
Roosemondt stook aan de vuurties,
Ik bidt volvoert mijn segenpraal, bis;

Voet myn Lusies,

Doet u kusies.
Ag myn engelin hoort aan,
’K bid Ey wagt dog niet tot flusies.

[p. 30]

 

‘K heys terstondt te zijn voldaan, bis.

 

’t Geen der boomen,

 

Waterstroomen.

 

’K sie dat niemant ons verspiet, bis.

 

Wilt dog haastig herwaarts komen.

 

’K diet weerhout mijn voetjes niet,

 

Laat ’k de tippies,

 

Van u Lippen.

 

Sagjes drukken dog wanneer.

 

Rosemondt dat syn klippies,

 

Daar ik Schipbreuk heb gelee.

 

Voet mijn Lussie,

 

By u ’t ruste.

 

Og mijn lieve Rosemond,

 

Om mijn minnebrand te blussen,

 

Gy maakt mijn jong hert gesont.

 

Vrolyk meyssie,

 

Poezel vleysie,

 

’K bid u hoort mijn reden aan,

 

Laate wy zamen voor een reysie,

 

Met ons tweetjes wandelen gaan.

 

Vroolyk meysje

 

Ieugdig vleysie.

 

Hoort myn smeeken en gebeen

 

Laat mijn dog maar een reysje

 

Ey waarom vlugt gy nu heen

 

Keurig roosje,

 

Wat een bloosje.

 

Daalt ’er op u aangezigt neer,

 

Gun myn dat ik maar een poosje,

 

My mag buygen voor u neer.