De nieuwe Amsteldamsche schouwburg
(ca. 1775)–Anoniem De nieuwe Amsteldamsche schouwburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 3]
| |
Op de wys ’t feest van Flora.Men hoort den Amstel-Schouwburg pryzen,
En menigmaalen hulde bien,
Zo wel van gekken als van wyzen;
Ook zijn ’er van dat soort van lien,
Die steeds zyn tydverdryf berispen;
’t Zy door onkunde, schijndeugd, of
Dat hunne neiging strekt tot gispen;
Voor mij, ’k verheerlyk zynen lof.
Hy kan my stigten en vermaaken;
Ja ’t Treurtooneel, vol leerzaamheid,
Doet somtyds my in digtlust blaaken,
Terwyl’t den roem der deugd verbreid
In gadelooze Heldendigten,
Van hoofdpoeeten aan het Y,
| |
[pagina 4]
| |
Voor wien ik wil eene Eerzuil stigten,
Waar op hun naam vereeuwigd zy.
’k Voel my door ’t geestig Blyspel streelen,
En leer hoe ’t ondermaansch gewest
Is wankelende in alle zyn deelen,
Wyl de ondeugd daar haare zetel vest;
Ja, ’t leert ons haare magt te fnuiken,
Nadien ’t Toneel die altoos weert
En doet in d’afgrond nederduiken,
Door deugd, die eindloos triomfeert.
O Schouwburg! uwe lof zal bloeijen,
In Gysbregts hoogbemuurden wal,
Zo lang ’er Lauwren zullen groeyen
In Phocis zinverrukkend dal:
Zo lang de By zal yvrig wezen,
En ze ons met Wasch en Honig streelen,
Zal Amstels Byzwerm ’t eelste leezen,
En ’t storten op zyn grootsch Toneel.
|
|