De nieuwe Oost-Indische rooze-boom: zynde voorzien met de allernieuwste liederen, die heedendaags gezongen worden
(ca. 1785)–Anoniem Nieuwe Oost-Indische rooseboom, De–
AuteursrechtvrijOp een aangename Vois.Ay Schoone Nimph aanziet een Magtig Koning,
Knielt voor u zoete Beeld,
En bied u aan zyn Staat, zyn Ryk en Kroning,
Uit Monrachy geteelt?
Slegts voor een Kus van uwe lieve Lipjes,
Vergun dat ik myn Brand verkoel,
Vergun dat ik u Borsjes voel,
Haar roode lipjes.
Herderin.
Ik ben een Maagt een slegt Schaap-Herderesze,
Myn Rykdom is myn Vee,
Myn Ouders oud die leerden myn een Lesze,
En 't was haar laatste Bee!
Gedenkt, och! Kind van wie gy zyt gesprooten,
| |
[pagina 71]
| |
Ziet dat gy wel u Schaapjes hoed,
Gy zyt voor Herders opgevoed,
Niet voor de Grooten.
Koning.
Ik zal u Hoofd een Goude Kroon opzetten
En voeren doen een Staf:
Herderin.
ô! Neen u Kroon die zou myn Eer verpletten
En zinken doen in 't Graf.
Koning.
Myn groote Praal die zal u schand bedekken,
Herderin.
Och! Dat verhoeden al de Goon,
Dat ik zou om een Konings Kroon,
Myn Eer bevlekken.
Koning.
In mynen Paleys daar zult gy zyn verheeven
En heerlyk munten uit.
Herderin.
ô! Neen myn lust is in het Veld te Leeven
En worden Herders Bruid
En zyn een Koninginne van veel Schaapjes,
In digte Linde is onze Throon,
Een Roozekrans met Bloempjes schoon;
Pronk voor de Knaapjes.
Koning.
Wat geeft u 't Veld en deeze Boom-Gewaszen?
Wat gaat gy Herderin,
Des Morgens vroeg al door den Daauw en Plaszen?
Strekt liever niet u zin,
Te zyn omringt met Goud en blank Bepaereld:
Voor 't Veld een Marmer Steene Vloer,
Een Koning voor een lompen Boer;
Een Pronk der Waereld.
Herderin.
Natuur die heeft, ô! Vorst doen zy myn Teelden,
| |
[pagina 72]
| |
Geen Kroone toegevoegt
En nu 't Fortuin myn geen gebied mee deelden,
Zo ben ik wel vernoegt,
En zal op 't Veld of in Bosschagie Woonen,
In stille Rust en Needrigheid:
Dus bid ik dat zyn Majesteit,
Myn wil verschoonen.
Koning.
Onnoozele Maagt hoe zyt gy zoo versteeken,
Van Weeldens zoet Aanschyn?
Herderin.
Zyn Hoogheid weet eer ik myn Trouw zou breeken,
Zoo straft myn God Jupyn:
Want in myn Hert heb ik een Lief verkooren,
Ja aan hem, die daar uit 't Geboomt,
Met zyn Bewolde Schaapjes koomt,
Myn Trouw gezwooren.
Koning.
Wel gaat en blyft een Boersze Herderinne,
Met uwen Boer in 't Woud,
Zaait, Maait en Plant en maakt de Kost te winnen,
Wanneer gy zyt Getrouwt.
Herderin.
En gaat gy Koning, ik blyf in Bosschagie,
Gaat by u Juffers van het Hof;
Verzoek die door u Konings Lof,
Tot snoo Boelazie.
|
|