De Nieuwe Domburgsche speel-wagen
(1767)–Anoniem Nieuwe Domburgsche speel-wagen, De– Auteursrechtvrijvermeerdert met de Nieuwe Vlissingsche tyd-korter of Verbeterde snaakje
Stem: Lestmaal ging ik op &c.
De Winter is voorby gestreeken,
De Zomer die staet voor de deur,
Die ons zoo Lieffelyk komt kweeken,
Uan Bloemkens also zoet van geur:
De warme dagen: Lief die komen aen,
Komt laet ons jagen, daer de bloempjes staen,
Die Cierlyk open gaen.
De Mey die toond zyn beste dagen,
Uan Bloemen, Kruiden, en van Gras,
Hy doet uytloopen de groene bladen,
Uan al 't lieffelyk boomgewas,
Waer op het diertje met een zoete tael,
Zingt tiereliertje, Maer de Nagtegael,
Uerciert het altemael.
In 't veld hoord men de Leeuwerk zingen,
Al kwelende vliegt hy na de Lugt,
In 't duin ziet men de konyntjes springen,
Zy leven daer in zoet genugt,
Het Mosse prytje roept staeg dief, dief, dief,
Dat Honig-bytje, heeft de bloempjes lief,
Zy staen tot zyn gerief.
| |
[pagina 58]
| |
't Swaveltje met zijn snelle wieken,
Uliegt als een schim straks hier en daer
Zoo dra den dag begint te krieken,
Komt den gebekten Opevaer,
Na buiten vliegen, om te zoeken aes,
Hy gaet bedriegen, Den kikvors, die den baes,
Speeld met een groot geraes.
Twee Schaepjes aen een juk gestrengeld,
Die trekken zamen eenen lyn,
Wat verder zitter een en hengelt,
Daer dient pacientie by te zyn,
Al zyn verlangen, Is na snoek of baers,
Kon hy die vangen, hy houdse voor wat raers,
Maer meest vangt hy wat aers.
's Morgens kraeyt den boer zyn haentje,
Maer komt eens aen de waterkant,
Daer ziet men 't wit geveerde zwaentje,
Langs de willige abondant,
De Uogeltjes zingen, boven in 't geboomt,
De visjes springen, daer 't water stroomt,
't Is lust onder 't geboomt.
't Is lust om hem te gaen vermeiden
Wanneer den dag komt krieken aen,
Ziet men de koeykens in de weiden,
Met zoete melk zwaer belaen,
Waer op het Boertje met zyn huisvrouw past,
Hy neemt een snoertje, bind haer beentjes vast,
Ontslaet haer van de last.
Nu wil ik 't eens gaen besluiten,
Uan al 't geen ik heb gezien',
Die meer wil kyken die gaet na buiten,
Ury met u tween, Ik was alleen:
't Komt al van boven, dese zoetigheid,
Laet ons gaen loven, Godes Majesteid,
Tot in der eeuwigheid.
|
|