De Nieuwe Domburgsche speel-wagen

vermeerdert met de Nieuwe Vlissingsche tyd-korter of Verbeterde snaakje

[p. 55]

Minaars-Klagt.

Stem: Hou Voerman van de Hel.

Ontwaekt myn Lief, ontwaekt,
Wil uit u venster kyken:
Want ik doe myn beklag,
In 't naerste van de nagt:
Geen Tyger: Leeuw of Beer;
Die my kan doen verschrikken;
Geen hagel wind of weer,
Die my kan doen afkeer.

Maer 'k doe hier myn beklag:

Over uw wreede vonken;
Die gy ô schoone Maegd:
Uan dag tot dag toe draegd,
Maer ik bid u Liefje zoet,
Wil my maer eens toelonken!
En haest u schoon Ionkvrouwe,
Of ik versmelt van rouw.

Hoe lang is 't wel geleen?

Myn Lief teld maer de Weken:
Dat ik kwam voor u deur,
Met oogen vol getreur:
Door hagel, sneeuw en wind,
Om u myn Lief te spreken:
Maer gy blyft wreed verhart,
En houd myn Min verwart.

Ik wensch dat ik myn bloed:

Het zou my niet verdrieten;
Uoor u mogt storten uit,
En dat op staende voet,

[p. 56]

 

En dat gy my dan maer,

 

Uw trouwe Dienaer hieten:

 

Uw slaef of uwen knegt;

 

Ik diende u opregt.

 

Ik wenste dat myn bloed,

 

Door dwang van 's Hemels Goden:

 

Op dat u wreede Ziel,

 

Gedwongen wierd met min:

 

Of dat uw Ieugdig Hert,

 

My eens tot Liefde nooden;

 

Zoo vloog myn Hert en Zin,

 

Met u ten Hemel in.

 

Maer ik zie wel wreede Maegd,

 

Dat ik u niet kan bewegen,

 

Met myn trouwe Minnaers hart:

 

En door een zoet gevley,

 

Zo moet ik treuren gaen,

 

Tot het einde van myn Leven;

 

Adieu ik vertek van hier:

 

Ik wensch u veel pleysier.

 

Wat hoor ik voor Geluid;

 

Wie of my hier komt wekken,

 

Uit mynen zoeten slaep:

 

Wie of het wesen mag?

 

Ik moet op zyn afscheid,

 

Eens uit myn Uenster kyken:

 

My dunkt zyn stem verlaet,

 

't Is of hy henen gaet.

 

Gy trouwe Minnaer staet,

 

En wilt eens weder keeren,

 

De liefste daer gy om treurt,

 

Die lag vast in haer rust:

 

Ik droomde eenen droom,

 

Dat myn Ionk-hert doet treuren:

 

Als ik hem heen liet gaen:

[p. 57]

 

Dus blyft een weinig staen.

 

Ontfangt van my den Trouw,

 

Myn Engel vol van waerden:

 

Die voor zyn zoetste Lief,

 

Zyn lyf en bloed steld bloot:

 

De Goden uit den Throon,

 

Die roep ik tot getuigen:

 

Dat ik zal zyn Getrouw:

 

Als eenen Man zyn Urouw.