|
| |
| |
| |
| |
De voorspellingen.
Wyze: Van 't Kuipertjen.
Laatst was ik op een kopjen thee,
Hier by myn naaste buurvrouw Kaatjen,
'k Nam, als voorheen, myn naaiwerk meê,
Zy houdt doorgaands wel van een praatjen,
Duurt myn bezoek dan eens wat lang,
't Werk gaat evenwel zyn' gang;
Ik naaide regt vlytig en luisterde toe,
Zo als ik dan gewoon'lyk doe. bis.
Kaatjen vertelde, zeer verschrikt,
Dat 'er nu al verscheiden nachten,
Iets op heur kamer hadt getikt,
Zy hadt gewis een lyk te wagten,
't Kloppertjen agter 't houten schot
Voorspelde haar dit treurig lot,
Dat tikte en tikte scheide niet uit,
Iets dat altyd wat kwaads beduidt. bis.
| |
| |
Ook toen zy laatst heur vensters sloot,
Stondt voor de deur een hond te huilen;
Dit dreigt, zegt zy, een' wissen dood;
Zy wist van kraaijen en van uilen,
Hoe hun geschreeuw ons onheil speldt,
Daar zy my veel van heeft verteld,
Breekt 'er een spiegel, een fles, of een glas,
Dan volgt de dood van d'eignaar rasch. bis.
'k Werd op de kamer heet en koud;
Schoon ik gehoord had, dat dit tikken,
Van wormen was in 't eiken hout,
En dat men daar voor niet moest schrikken;
Maar om de rest van heur verhaal
Zo te weêrleggen altemaal -
Van honden, en kraaijen, en 't glas,
Wist ik dat my niet mooglyk was. bis.
'k Was 'er toch ook niet meê te vreê,
Dat dit gespook myn rust zou stooren,
'k Ging eens by onzen Domine,
Om 'er zyn meening van te hooren;
't Is zulk een braaf en kundig man,
Dien men gerust iets vraagen kan;
Die vraagt, wordt ook wyzer, is altyd zyn woord,
Zoo hy naar onderrichting hoort, bis.
Daar, sprak hy, een weldaadig God,
Steeds voor ons waar geluk blyft zorgen,
Heeft hy ook ons toekomstig lot,
Wysselyk voor ons oog verborgen;
| |
| |
Wie hadt toch ooit een' blyden dag,
Die steeds vooraf zyn rampen zag?
Door angstig te vreezen verloor hy den moed,
Die ons het onheil draagen doet. bis.
Een kraai, of uil, verhit naar spys,
Een hond, by nacht voer deur gebleeven,
Elk dier zal op zyn eigen wyz',
Dit zyn gebrek te kennen geeven;
't Zy door gehuil of door gekras?
Hoe ligt springt spiegel, fles of glas?
Door honderden kleinigheên, waar van gewis,
De oorzaak toch zeer natuurlyk is. bis.
Wyl het dan ons geluk verstoort,
Als men 't aanstaande wil voorzeggen;
En 't minste, wat men ziet of hoort;
Als een voorspelling uit wil leggen;
Is 't dwaasheid. dat dit hem ontrust,
Die, van zyn Christenpligt bewust,
Reeds vrolyk en lustig zyn leven en lot,
Toevertrouwt aan 't bestuur van God. bis.
|
|
Auteursrechtvrij
