Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen(1794)–Anoniem Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 36] [p. 36] De bejaarde man. Wyze: Zonder liefde, zonder wyn, enz. Zoude ik nog droevig zyn, Nu ik nog mag leeven: En, bevryd van druk en pyn, Elk het zyne geeven? Schoon ik reeds myn jaarental Meer en meer zie klimmen, En myn levenszon reeds al, Spoedt naar de Avondkimmen. Vreugde voegt my nog zo goed Als in vroeger jaaren; 'k Mag thands, met een bly gemoed, 't Zoet der rust ervaaren, 'k Moet weleer, met al myn kracht, Voor myn nooddruft werken; Doch ik kon Gods gunst en magt Steeds in alles merken. [pagina 37] [p. 37] 'k Zorgde voor myn' ouden dag, 'k Sprak hoe zal het weezen, Als ik niet meer werken mag? - 'k Was in duizend vreezen, Dat ik in myn' gryzen tyd, Bedelbrood moest eeten; Ik vergaêrde dus, met vlyt, En een rein geweeten. Myn geliefde Wedergaê Deelde in myne zorgen; 'k Zag haar yvrig, vroeg en spaê, Dikwerf van den Morgen, Tot zelfs in den laaten nacht, Voor ons welzyn waaken; Zy wist, zuinig zonder pracht: Alles wél te maaken. 'k Zag haar - nog ontroert myn hart, Van myn zyde rukken; Naa, veel doorgestaane smart, Deedt haar 't sterflot bukken. 'k Had gewenscht; dat zy met my, Mogt de vruchten smaaken, Van heur staêge slaavery En zorgvuldig waaken. [pagina 38] [p. 38] 'k Zie myn kindren reeds gepaard, Door geen smart bejegend, Maar met telgen, hunner waard, Reeds hun echt gezegend. 'k Zie die kleinen om myn heên, My aanvallen, streelen, D'een wil voor den andren treên, In myn gunst te deelen. Laat ean ander, dag op dag, Zyne schatten tellen, En zyn vrekheid, met geklag, Bang voor schaê, verzellen. Als ik van myn weinig goed De armen toe kan voegen; Smaakt myn eerelyk gemoed Een oprecht genoegen. Zoude ik heden droevig zyn, 'k Mag dit heil ontvangen, 'k Wy, bevryd van smart en pyn, God myn dankbre zangen. En moet ik, in 't eind; deez' aard, Kroost en al', begeeven, 'k Streef dan vrolyk, hemelwaard, Naar een beter leven. Vorige Volgende