Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen

[p. 34]

Avond - zang.

Wyze: Psalm 41.

Lief vogeltje! hoe kweelt ge uw' avondzarg!

En ik, ik zwyg nog stil. -

Of wilt ge, dat myn toon uw' toon vervang'?

Welaan, 'k volbreng uw' wil.

Volschoone zon! reeds zinkt gy in de kimm',

En in een zee van goud

Verdooft ge uw' glans, op dat uw zuster klimm',

Aan wie ge uw' post vertrouwt.

Aandoenlyk licht! klim, zachte zilvre maan!

Rys, fakkel van den nacht!

Treed heerlyk langs een heldre blauwe baan,

fin schyn in volle pragt.

'k Zie uw bodin, wat diamanten gloed?

ô Schoone star! uw licht

Verrukt een hart, dat de Almagt hulde doet,

'k Aanbid, ik zwyg, ik zwicht.

Stil, weste wind! ruisch zagtjes door 't geboomt,

't Gevogelt gaat ter rust:

Daar 't beekjen zagt voorby myn wooning stroomt;

De grazige oever kuscht.

[p. 35]

 

Stil avond uur! hoe streelt gy 't moede hart,

 

Dat, door de zorg gedrukt,

 

Ten prooi gesteld aan eene onlydbre smart,

 

Geen enklen wensch gelukt.

 

 

 

Nu zwemt al 't knd in eene zilvre zee;

 

De dag was brandend heet;

 

ô Avondstond! wat voert gy schatten meê!

 

Hoe loont gy vlyt en zweet!

 

De landman keert vernoemt na zyne stulp,

 

Volvrolyk dankt hy God,

 

In al zyn doen zag hy des Hoogsten hulp,

 

Hoe zegent hy zyn lot!

 

 

 

De lieve jeugd, zichzelv' geen kwaad bewust,

 

Komt dartlend' van het land,

 

Neemt de avondspyze en gaat verheugd ter rust,

 

Bewaakt door 's Hoogsten hand!

 

En nu ô Bron van liefde en zaligheid!

 

Wanneer de stille nacht

 

Een scheemrend floers op al 't geschaapne spreidt,

 

Beveel ik me aan uw magt.