Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen

[p. 32]

De Deugd.

Wyze: Bron van 't reinste vergenoegen, enz.

Neen! de deugd is niet gelegen,

In 't gefronst en stuurs gelaat.

Gulle blydschap lacht hem tegen,

Dien heur lesse gade slaat.

Nimmer smeed zy slaafsche boeyen,
Zy doet heil en vrede bloeyen,

In het hart waar zy regeert,

Dat heur zagte wetten eert.

Zy leert ons den Schepper eeren,

Zo in voorspoed, als in druk;

Leert den mensch zig zelv' waardeeren,

Als bestemd voor 't hoogst geluk;

Laat hem haat en wraakzugt my den,
Yder laage drift bestryden,

Leert hoe de ed'le menschen vrind,

Zyn vermaak in weldoen vindt.

[p. 33]

 

Zy geef troost aan 't kwynend leven,

 

Heldenmoed in 't zwaarst verdriet;

 

Wat ons immer moog' begeeven,

 

Zy verlaat haar vrinden niet.

 

Zou voor haar de blydschap vlugten,

 

Vergt zy dat wy eeuwig zugten:

 

Neen! zy is 't die 't vry gemoed

 

Met de reinste vreugde voedt.

 

 

 

Wellust loont heur vuige slaaven,

 

Met berouw en bittre smart

 

Dien om goud en schatten draaven,

 

Knaagt de zorg aan 't angstig hart.

 

Trotschheid moog' zig zalig noemen,

 

Als haar laage vleyers roemen;

 

Daar alleen is zaligheid,

 

Waar de deugd heur glansen spreidt,