De nieuwe Amsteldamsche buyten-zingel
(na 1770)–Anoniem Nieuwe Amsteldamsche buyten-zingel, De– AuteursrechtvrijStem: Wat hoor ik hier Blaazen.Wat doet my ontstellen,
Staeg in myn gedagt.
Dat my zo komt kwellen,
Waer door ik versmagt.
By dag als ik waeke,
By Nagt als ik rust
Dan scheen ik te blaken
Vol van Minne-lust;
Waer vinde ik nog gratie:
Voor myn grillig hart,
De Soete Tentatie,
Die baerd my groot smart.
Laest sprak ik een Susje,
| |
[pagina 31]
| |
Wat ben ik doorwond,
Die schonk my een kusje,
Van haer roder mond?
Ik wil haer gaen Vryen:
En bieden myn Trouw:
Dan raek ik uyt Lyden,
Uit druk en uit rouw:
Myn lieve Annaetje,
Myn liefde vergaet;
Laest had ik een praetje:
Met u op de straet.
Wel Floris uw klagen,
Dat slaet my niet an?
Ik heb geen behagen,
In eenen Ionkman,
‘k Heb geen behagen,
Daer toe niet gezind,
Te spreeken van paren,
‘k Ben maer een Kind,
Van ruim zestien Iaeren,
Daer toe Ouderloos,
Wilt de moeite maer spaeren:
Dan word gy niet boos.
U tintelende Oogen,
Die vonken van min;
Uw twee bruine Oogen,
Die staen in myn sin,
Uw bloosende Kaken:
En uw roder mond?
Mogt ik die genaken,
Dan wierd ik gezond,
Met uw Courale Lippen
Myn liefste Anna,
Ey later eens glippen,
| |
[pagina 32]
| |
Het woortje van Ia.
Uw haring wel Floris,
Die braed hier niet gaer:
Uw pap die al goor is,
Gaet vry op een aer,
Spaert vry uwe Beenen;
Dan hebt gy geen nood:
Op dat gy uw scheenen;
Hier niet blaeuw en sloot,
Zoo verslyt gy geen Schoenen,
Alhier op myn Trap:
Want gy hebt van doenen;
Uw geld tot gelap.
Al uw spytig spreeken,
Dat doet my de dood,
Myn Hart scheynd te breeken,
Van liefde zoo groot
Vergun my te trekken,
Myn leden regt uit
Op dat wy ons dekken;
Als Bruidegom en Bruid,
Want gy hebt geen Vader!
Nog Moeder zie daer,
Kom laet ons te gader,
Nu worden een Paer.
Weg, weg; met uw razen:
Koop Koek voor u geld:
Het zyn viezevazen?
Die gy my verteld:
Ik lag met u klagen,
Ik spot met u Pyn,
Gy kund niet behagen,
De zinnen van myn,
Ik stop’er myn ooren;
| |
[pagina 33]
| |
Voor al uw geween;
Ik wil uw niet hooren,
Vertrek en gaet heen.
Kom kleen Venus Wigje,
Weest nu de Piloot
En schiet met een schigje:
In haer teere schoot,
Vergun my genade;
Klein Cupido zoet,
Of ik zal my baden:
Met myn eygen Bloed,
Adieu dan Leeuwinnen,
Gy zyt my al te straf,
Ik schep ‘er uit met Minne,
De liefde snep ik af.
|
|