De nieuwe vermaakelyke snuyf-doos, zynde versiert met veelderley zoort van aardige en aangenaame gezangen
(ca. 1750)–Anoniem Nieuwe vermaakelyke snuyf-doos– AuteursrechtvrijVoys: Daar zyn Kameniertjes.1.
Als schoone maegt gepresen,
pronkbeelt van het vrouw geslagt,
hoe kunt gy zo vreet wezen,
dat gy myn versoek veragt,
terwyl ik heb van u den trouw,
zoo vergunt myn schoon jonkvrouw
dat ik tot mijn minnenvlagen,
mag versagen,
na behagen,
of ik sterf van rouw.
2.
Ag wat eist mijn waerde,
wat begeert myn bruydegom,
Gy alleen op aerde:
Ach ik waert mijn Maegdeblom,
Maer gy eyst die veel te vroeg,
want het is nog tyds genoeg,
Schoon ik u nu voor een poosje,
met een bloosje,
‘t Maegde roosje,
u van my verjoeg.
3.
Hoe kunt gy begeeren,
van uw lief haer Maegde pronk,
die zy noit en met eeren,
voor de trouwdag van haar schonk:
Waarom wilt gy dat uw lust,
voor u beurt sou zyn geblust,
‘t Roosje is de fleur der Maegden:
Die het waegden,
die beklaegde,
Al te laet haer rust.
| |
[pagina 50]
| |
4.
Hoe kunt gy my haten,
die ik acht mijn waerste vrient,
om my te verlaten,
Sonder dat ik ‘t heb verdient:
Word een Maegt zoo veel verleit,
Dat zy raekt haer Maegdom kwyt,
wilt het my ten beste houwen,
Sulke vrouwen,
Zijn in rouwen,
Door haer geyligheyt.
5.
Als ‘t Roosjen is genoten,
Eerder als op ‘t Bruilofs bed,
Sulke bruitjes zyn verstoten,
Eer z’ er hebben op gelet,
‘t Roosje moet een kuyssche vrouw,
Nimmer geven voor de trouw,
Of zoo zy ‘t haer laet ontpraten,
Sy is verlaten,
‘t kan niet baten,
En zy blyft in rouw.
6.
U staat toe te eyssen,
‘t Maenden soet dat u behaegt:
Maer u af te wyzen,
voegt my als een eerbaer Maegt,
‘k weet mijn Maegdom komt u toe,
Maer ik bense nog niet moe:
Laet ‘er slegts twee of drie weeken,
Zyn verstreeken,
Dan bekeken,
Of ik ‘t dan niet doe.
7.
Gy wilt my verschonen:
Dat ik u met eerbaerheit,
Nog niet en kan loonen,
voor de knoop is vast geleyt:
het bloemtje wort voor u bewaert,
laet het nog wat zijn gespaert,
Het zal u daerom na desen,
Soeter wezen,
Uitgelesen,
Als wy zijn gepaert.
|
|