De nieuwe vermaakelyke snuyf-doos, zynde versiert met veelderley zoort van aardige en aangenaame gezangen
(ca. 1750)–Anoniem Nieuwe vermaakelyke snuyf-doos–
AuteursrechtvrijStemme: Mon cher Peere le Roy.Hoe en lagt hy niet,
Die de Wereld wel beziet,
met de mood’ en pragt,
Van veel kaele Vryers dragt,
Sy gaan door de stadt,
pronken huys en prat,
ieder zet hem op,
als een ligte Kermispop,
‘t Zyn al Jonkers in den schyn,
schoon dat maar kalaerds zijn.
Ach zy maekent breet,
met hun a la mode kleedt,
op de pof gehaalt,
Of gekogt en niet betaalt,
Om een slegte meydt,
Door dien glandts verleydt,
met een losse zin,
Te bewegen tot haar min,
kalaart doet zyn pronkrok aan,
Zou hy uyt vryen gaan.
| |
[pagina 9]
| |
‘t Hayr moet zyn gekrult,
met pomaden opgevult,
En gepoeijert klaar,
of het eenen molder waar,
Een doos met Toeback,
een Oorlogie in de sack,
Fyn zoo ieder meent,
Die gehuurt is of geleent,
Waar meed’ hy figuren slaat,
Maar ‘t is niet inderdaat.
Ziet de droogaards aan,
‘t Hoetjen op drie hayren staan,
den halsdoek gefronst
en gevlogten naer de konst,
Jonker draayt zyn gadt,
Al zoo trots en prat,
Of hy uyt den stam,
Van den Turkschen Keyzer quam,
En dickmaals zyn zy in haar huys,
Soo kael gelyk een luys.
Schoon de beurs is plat,
En geen hembde schier aan ‘t gat,
Een halfhemdje fyn,
en machetten moet ‘er zyn,
Dan steekt hy de borst,
op gelyk een Vorst,
Men zou aon den zwier,
Seggen ‘t is een Cavalier,
‘t Is van buyten hups en mooy,
Van binnen hooy en strooy.
Syn de kleeren slegt,
en het hayr te flau en regt,
men koopt een paruyk,
En een tasje aan zeer puyk,
Dat bedekt het al,
En schoon by geval,
‘t Hayr vol neten zit,
word gepoeyert dick en wit,
‘t Is myn heer van buyten bondt,
daar onder niet als strondt.
Daarom soete meyt,
dat gy wel voorzigtig zyt,
En vergaapt u niet,
aan al dat gy blinken ziet,
Schoon dat kaelaards kind,
Stoft en maakt veel windt,
Op dat hy gehoor,
mogte krygen by een sloor,
Laat g’u leyden door den schijn,
Gy zult bescheten zyn.
Dochters van verstant,
| |
[pagina 10]
| |
Wyst die pronkers van de handt,
die hun heelen schat,
Hangen altemaal aan ‘t gat,
Maar quelt u de min,
kiest met rypen zin,
Liever een die gaat,
Opgezet naar zynen staat,
Beter als van die Sinjeurs,
Al met hun kaale beurs.
Zoo een kaalen quant,
U komt nemen by der hand,
Om met wyn of bier,
Te gaan maken goede cier,
En betroutse niet,
Eer gy met verdriet,
Blyft voor het gelag,
Zoo dat volk te doene plag,
Wat zy krygen ‘t is al buyt,
Dan lachens’ u nog uyt.
‘t Sal haast zyn beroudt,
Zoo gy met een kaelaart trouwt,
die is opgezet,
om u t’ helpen in het net,
Ten is niet de meyt,
Die een kalaert vryt,
Zeker, ‘t is u goed,
Dat hem naar u loopen doet,
Meysjens doet maar mynen raat,
Eer gy ‘t beklaagt te laat.
|
|