De nieuwe vermakelyke Utrechtse min-stroom

Amstels Liefde-klagt, ter Gelegendheid van het Admiraal Zeylen der Oude Haven.

Stem: Kloris die myn herte rooft.

1.

EY Godinne hoord myn klagt,
Schoonheid vol bevalligheden,
Die de Koop-vorstin der Steeden,

Rykt Om-armt met uwe pragt,

[p. 74]

 

Die, met uwe Silv’re vloed,

 

Lokt veel brave Amstel-zoonen,

 

Die uw moeder liefde toonen:

 

En ontbranden in een gloed.

 

 

 

2.

 

Selfs de groote Sonne God,

 

Mind uw, wen hy met zyn straelen,

 

Koomen op u Voorhooft daelen,

 

Vind by uw een zoet genot,

 

Als hy met zyn gulde glans,

 

Uwe Silv’re komt bereene?
Als een tweede Nimph Clymeene

 

Spiegel van des Hemels-trans.

 

 

 

3.

 

Laet, die gy gestadig nood,

 

Thans de vreugd van uw genieten,

 

Om de Haven uit te schieten,

 

Met een wel geschikte vlood,

 

Kaest u Golvies op en neer,

 

Voor de vlood der Amstelaeren:

 

Voert ons op uw Silv’re baeren

 

Eens met vreugde binne weer.

 

 

 

4.

 

Fiere Nimphjes aen ’t Y,

 

Voegt uw by ’t zoet spelend Fluytje:

 

By u Kloris: in het Schuytje,

 

Vleid u aen zyn groene zy,

 

Kust en Herkust dan elkaer:

 

Wanneer Aura onderwylen,

 

blaest zeer gunstig in uw zeilen,

 

Onder het klinken van de Snaer.

 

 

 

5.

 

Liefelyk lonkt myn Phielis aen,

 

Hoe bevallig zyn haer Wangen?

 

 

[p. 75]

 

En hoe netjes zyn gaer gangen:

 

Ja hoe schoon haer Feest-Cieraen:

 

Water Nimph die dit pleizier,

 

Gunt aen Amstels Jongelingen,

 

Wilt ’t op de wyze zingen?

 

Van de Haegsche officier.