De nieuwe vermakelyke Utrechtse min-stroom
(1767)–Anoniem Nieuwe vermakelyke Utrechtse min-stroom, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 40]
| |
Op een Aangenaame Vois.WIe wil hooren een nieuw Lied,
Hoor toe ik zal u zingen,
Al van Biron Larsjan,
’t Syn wonderlyke dingen.
Hy had ’er verraed op handen?
Tegen de France Kroon,
Hy had ’er verraed op handen,
’t Was hem of zynen Zoon.
Dat worden aen gediend,
Aen een van zyn Soldaten,
Dat was een trouw Zoldaet,
Een kapitein van de Garde.
Een Capitein van de Garde,
Heeft tegen den Koning gezeid,
Hier is een verraed op handen
Myn edele Majesteid.
Vyftig duyzent kroonen rood,
Kan ik trekken tot gagie,
Aen de Koning van spanjen goed,
Om te leveren vry passagie.
Maer ik heb ’t niet willen ontfangen,
Wat zal ik doen myn Heer:
Want zonder u genade
Geschied het nimmermeer.
Sy zouden zamen gaen,
Om het geld te ontfangen,
| |
[pagina 41]
| |
Wie kwam ’er in ’t gemoed,
’t Was Biron met verstrangen.
De Capityn keerden hem omme,
Heeft tegen den Koning gezeid,
’k Zie den Verrader komen,
Myn edele Majesteid.
Den Koning was heel bedroeft,
En heel bedrukt van zinnen,
Heeft tegen Biron gezeid.
Speeld met myn Conjoginne.
Hebt gy Goud ofte Peerels,
Schiktse vry aen een kant,
Want al het goed der wereld,
Sal u duuren niet lang.
Biron was een gevangen man,
Wel drie ofte vier dagen,
Dat daer niet een en was,
Die na Biron quam vragen.
Als twee van zynen Justitie,
Hebben tegen biron gezeid;
Myn Heer op wat conditie,
Hebben zy u hier geleid.
Dat ik hier gevangen ben,
Komt door Koning en koninginne,
Die ik trouw heb gedient:
Met myn hert en myn zinnen.
Door trouwigheid en door minne,
Heb ik ze lang gedient,
En tot myn recompentie Heb ik den dood verdient.
En heugd het de Koning wel,
Voor al myn trouwe daden,
Hoe ik voor Munsterland,
Myn leven heb moeten wagen.
| |
[pagina 42]
| |
En ik heb daer voor ontfangen,
Wel zeventien wonden rood,
En moet ik daerom sterven,
O bitterlyke dood.
Biron ter plaetse quam,
Daer hy de dood zou zuuren,
Hy toond daer zyn lighaem,
Vol wonden en quetsueren.
Is hier dan geen genade:
Wel Edele Koning goed,
Voor alle myn trouwe daden,
En voor al myn trouwheid goed.
Wat genade zou ik u doen,
Wat genade zou ik u geven?
Gy zoekt myn te verroen,
Om te brengen om ’t leven.
Myn Soon was jong van jaren,
Die bragt gy dan in ’t verdriet,
Og Biron gy moet sterven.
’t En baet u leven niet.
Biron ter plaetse quam,
Daer hy de dood zou smaken:
Hy trok zyn kolder uit;
En schonkze aen zyn Soldaten.
Hou daer myn trouwe zoldate,
Die myn trou hebben gedient,
Myn leven moet ik laten:
Ik sterf u beste vriend.
|
|