Nieu groot Amstelredams liedt-boeck

Inhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden

[O Weerelt, vol valsch behaghen]

Stemme: Ten is niet lang geleden, dat ick laest ginck by nachte.

O Weerelt, vol valsch behaghen,
Vol leet,vol druck, vol claghen,
Mijn hart doet ghy vetsaghen,
Dus wil ick u begheven:
Ghy smeeckt om hardt te plaghen,
Int helpen leghdy laghen,
V lust eyndt snel met knaghen,
V hoop doet angstich beveb:
Ghy quelt als ghy verblijt,
V liefde steeckt vol nijt,
Ghy lacht meest als ghy bijt,
V vrede is een strijt,
Ghy vliedt die u aencleven,
V stieren brengt in sneven,
Die ghy wilt hoogh verheven
Werpt ghy tonder in also corten tijt
Die oyt u dienaers bleven
Hebt ghy trouloos verdreven,
Met druck naemdy haer tleven,
Ick laet u al eer dat ghy my ontglijt.

V rijckdom doet behoeven,

V lof is meest by boeven,
V weelde baert bedroeven,
Bedroch is al u schijnen:

[p. 181]

 

Elck proeft u sonder proeven,

 

Soo listich condy troeven,

 

Ghy loeft elck sonder toeven

 

Zyns herten medecijnen:

 

Den Vrecken loefdy baet,

 

Den Eelen hooghen staet,

 

Den Gulsigaert ghebraet,

 

End’ elck quaey toeverlaet,

 

Verraders schenckt men wijnen,

 

Die vrome drinckt fenijnen,

 

Doprechte doet ghy pynen,

 

Wie deucht lieft, die wert van u gehaet

 

Ghy soeckt om niet te vijnen,

 

Begheert met volle schrijnen,

 

En rooft elck van den zynen,

 

Wat minst hoort, is nu u meeste daet.

 

Onvall is al u bouwen,

 

V loon bedroeft met rouwen,

 

K’en mach niet meer betrouwen,

 

Maer schep van u midts desen:

 

V liefd’ veel leedts can brouwen,

 

V recht doet twist aenschouwen,

 

Om t’hebben end’ om t’houwen,

 

Verdruckt ghy Meeu en Weesen:

 

Ghy doet nu stryden bloot

 

Ghebroeders sonder noot,

 

Het cleyn vecht teghen tgroot,

 

End’ elck teghen den doot,

 

Die doedy ancxstich vresen,

 

Tverschrickt aders en pesen,

 

Dus wondt ghy int ghenesen,

 

Levende sterft het volck in uwen schoot,

 

Deucht werdt by u mispresen,

 

Tquaet roemdy uytghelesen,

 

Tis hoochst by u gheresen,

 

Waen en schijn is hier u daechlijcx broot.

 

Adieu Princes vol treuren,

 

Stoot my uyt uwer deuren,

 

K’en sal my niet versteuren,

 

Toont vry al u vermoghen:

[p. 182]

 

V gaven zijn doch leuren,

 

want diense meest ghebeuren,

 

Doen sy thart verscheuren,

 

Als sy haer zijn ontoghen,

 

V tijdt werpt ons ter neer,

 

De Ionckheyt vlucht met leer,

 

De man soeckt cost en cleer,

 

De oudtheyt cranckt met seer,

 

Dan is de tijt vervloghen,

 

So vindt hem elck bedroghen,

 

Door tschijnsel van u loghen,

 

Die vliede ick en neem van u mijn keer,

 

K’en soeck nae gheen verhooghen,

 

T’verdrucken wil ick dooghen,

 

V macht heb ick verspoghen,

 

Adieu weerelt. ick heb een trouwer Heer.

FINIS.