Nieu groot Amstelredams liedt-boeck
(1605)–Anoniem Nieu groot Amstelredams liedt-boeck–
AuteursrechtvrijInhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden
Stemme: Comt nu al, groot ende smal.Nu aenhoort // met accoort, hoe Venus Goddinne
Met den strael der minne, heeft deurwont menich hart
Door Cuppido expaert
Ia vermoort en deurboort mz opset te sinne
En geeft tot gewinne, druc lyden end’ smart
Sy zijn by ofte vart.
Sampson seer crachtich, die is warachtich
In’t minnen vier vergaen,
Herculus crachtich is me onsachtich
Daer door te niet ghedaen,
Haer opset is belet, door die sy beminden
En int net heel verplet, gebrocht in ellenden
So wy bevinden door schrifts ontbinden.
Nochg zou daer, veel door haer, ghecomen in rouwen
So men mach aenschouwen, aen Piramus bekent
En Tisbe zijn lief jent,
Want dat paer is, voorwaer, heel in sdoots benouwen
Gevallen vol trouwen by den anderen present
Haer leven beyd’ gheent,
Leander vyerich, Hero manierich,
Hebben door liefde bloot
Ind’ Zee schoffierich haer leven, Chierich
Verlooren door den doot,
Venus fel, met haer spel is dit uyt gheresen
die seer snel mz opstel hier dor heeft bewesen
haer cracht met desen, also wy lesen
| |
[pagina 154]
| |
Swaer dangier, door t’bestier van Venus de schoone
Creech paris ten loone, also ons wort vertelt zijn Croone
En door schrift voor ghestelt,
Met haer vyer, is meest schier, heel vergaen
Zijj eygen persoone, bleef daer mede int veld
Met noch menich vroom Helt,
Dus zijn haer daden vol onghenaden
Daer me sy nu meest loont
Druck sy meest laden, die met haer raden
En werden wel ghehoont,
Men haer siet gaen te niet, en gheheel verdwijnen
Door verdriet, swach als riet, vol doleuren
Met bleke aenschijnen t’aller termijnen.
Lijen snoot, druc en noot, crijcht die haer na pijnen
Als ic heb met reden, u geven te verstaen
Wilt daer wel acht op slaen,
Door pijn groot, sy verstoot, van haer rust treden en vreden
En in veel droefheden, maecten sy treuren saen
Die met haer zijn belaen
Men mach het mercken, aen alle wercken
Van haer dienaren blent
Tot allen percken zijnt doncker swerken
Gheen licht is daer ontrent,
Gantsch gheen vreucht noch gheneucht
Siet men hem vieren
Die zijn jeucht, geheel veucht, Venus te hanteeren
Dus ick met eeren haer mach blameeren.
Prinsen fijn, wiet mach zijn, wilt u voor haer wachten
stelt uyt u gedachten, dees goddin opstinaet
T’sal zijn u eygen baet
hartseer, droevich schijn, benautheyt en clachten
By dagen en nachten, sal van u zijn verstaet
So ghy haer veel verlaet
Eant in haer scholen gaetmen swaer dolen
Heel berooft van verstant,
Daer wort bevolen // t’houden verholen
Het ghesichte triumphant,
Dus in tijt, u wel vlijt te schouwen haer weghen
| |
[pagina 155]
| |
En subijt, niet en zijt tot haer dienst genegen
Want sy te deghen schadelijck vercreghen.
|
|