Nieu groot Amstelredams liedt-boeck

Inhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden

May-Liet

op de stemme: Rethorica fier.

O Mey playsant // coutheyts vyant
die weelde plant // seer triumphant,
Aen elcken cant // u comen loven,
want u aessem sacht // seer Liefflijck lacht,
Door u dous cracht // wert voortgebracht

[p. 98]

 

Dat lach versmacht // in coud’ bedoven,

 

V oude fleur comt weer boven,

 

Omhelsen doet // ghy Lucht en Aerde,

 

T’welck overvloet // voort brengen doet,

 

Door vruchten soet // soo dat men spoet,

 

Nutticheyt goet // voorcomt in waerde.

 

T’gheboomt neemt aen // cleedingh van blaen,

 

Die groenlijck staen // tot lust verlaen,

 

Gaet ooc ontfaen // sachte wints bewegen,

 

Die velden groen // die wat leeft voen,

 

Tot ruychte spoen // in dit saysoen,

 

Door het toedoen // van uwen zeghen:

 

T’ghebloemt heeft me vercreghen

 

Schoonheyt, reuck, en cierlijck bloeyen,

 

De Thuynen gemeyn // veelverwich reyn

 

Staen groot en cleyn // in onse pleyn,

 

Door u certeyn // lieflijck en groeyen.

 

Het pluymgediert // seer schoon verciert,

 

Zijn sang bestiert // en vreuchlijck tiert,

 

Soot ghemaniert // is van natueren:

 

Onrustich noch swaer // sonder misbaer

 

Is t’water claer // en lijdt voorwaer

 

T’ghebruyck van haer // tot allen ueren,

 

Gheen onghemacx besueren

 

Wilt ghy lustighe Mey lijen,

 

Voorteling bespoort // ghy aen allen oort

 

Met soet accoort, nu rechte voort,

 

Ende oorboort // lieflijck verblijen.

 

O vrolijcke tijt // diet’ al verblijt,

 

Prinslijcke vlijt // ghy waerdich zijt,

 

Ghebenedijt // gaet men u achten

 

Want Auroras gsicht // Flora u Nicht

 

Phebus zijn licht // Venus ghericht,

 

Cupido schicht // brengen haer crachten,

 

Nuttelijckst sy altoos wrachten

 

Wanneer ghy Iaerlijcx zijt verschenen,

 

Met snaer gheclanck // lieflijck gesanck,

 

Deuchtlijcke danck // zijt hier in swanck

 

Den Lauren Ranck // wy nemen.