Nieu groot Amstelredams liedt-boeck

Inhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden

Nieu Amoureus May-liedt.

Daer ick lach en sliep,
In een prieel van blomen,
Daer bestont my te dromen
Dat ick bedreeff couragie
Mijn docht ick waer ghecomen,
Met mijn lieff uytghenomen,
Daer menichte van boomen
Stonden in een Bosschagie:
Daer hoord’ ick eer yet lanck
Soo soeten voghelen sanck,
Sy songhen om prijs en danck,
Dattet inden Hemel clanck,
Cupieren, Nachtegalen,
Goutvincken en Wewalen,
Quamen daer altemalen,
Coddenaertgens en Robaertgens
Quamen daer int ghemeyn,
Aecxters ende Craeyen,
Koeckoecken en Papegaeyen,

[p. 82]

 

Die quamen haer daer vermayen

 

Noyt en quam ick in genoechlicker pleyn.

 

Daer stonden alle vruchten

 

Appelen van granaten, nagelen, notenmuscaten,

 

daer ginghen wy ligghen rusten,

 

Het roocker uyter maten,

 

Al na de muskeltaten, ooc mede dat wy aten,

 

Wat ons jonck harteken lusten,

 

Pijpkanneel planteyt,

 

Die was ons daer bereyt,

 

Ende alle soeticheyt,

 

die was daer over ghespreyt,

 

Daer gingen wy spantcieren

 

Wy genoechelijcke dieren,

 

wy condent niet versieren,

 

wat melody, mijn lief en ick bedreef

 

Wistent de nijders tongen,

 

Sy haddent wel haest gesongen,

 

Van ons twee Venus jonghen

 

Maer het was best dat het verholen bleeff.

 

Pauwen en Pauwinnen,

 

die quamen daer by paren, petoren en lepelaren

 

Quamen by malcander druysen

 

Noch sachmen daer vergaren

 

Veel quacken en Oyevaren

 

Vogelgrijpen die daer waren’

 

En oock veel Voghel struyssen:

 

Den uyl den leelijcken snuyf,

 

Vlooch den Kievit op zijn kuyf,

 

den Valck met zijne huys

 

Vlooch na de Tortelduyf,

 

Oock quamen daer ter banen

 

Patrijsen en phesanen, veel teyers en‘d’e cranen

 

Den Arent die sat hoochst,

 

En spande daer de Croon,

 

dit heeft den Griffoen ghespeten

 

Dat den Arent was hoochst geseten,

 

Hy had hem gaern verbeten,

 

Maer selfs creech hy so grooten druc te loon.

 

Princelijcke princesse gy zijt seer suyverlijc

[p. 83]

 

Boven iemant op aertrijcke

 

Ooc soud’ ick u begheven

 

Al in dat lant van Griecken,

 

waervintmen ws ghelijcken,

 

Ick sal u niet bezwijcken,

 

Daer mach geen schoonder leven,

 

Al quam hier present, Lucretia excellent

 

Thisbe schoon en eloquent,

 

Geen schoonder lieff ghekent

 

Medea de schoone, gelijct niet een boone,

 

Int hert spant ghy de croone

 

Venus en Paris hadde Iuno genoot

 

Boven alle Goddinnen,

 

Staet ghy in mijne sinnen,

 

Men mach geen schoonder vinden,

 

Mijn lief getrou, blijf ick tot inder doot.