De nieuwe Mercker haringh-vanghst ofte het Monickedammer welvaren
(1697)–Anoniem Nieuwe Mercker haringh-vanghst ofte het Monickedammer welvaren–
AuteursrechtvrijStemme Cicielia &c.
WAnneer de soete Lente Tijdt,
Komt cierlijk proncken aan:
En dat een yder seer verblijdt,
Weer door het Velt magh gaan,
Dan sluyt mijn hartje open,
En mijn Ziel is heel verheught,
De somer doet mijn open
Vol soetigheyt en vreugt,
Om dat den heer der heeren,
Ons weder komt vereeren,
Met duysent van playsieren,
En vruchten over al.
Die hy ons arme dieren
Vergunt op 't aersche dal.
Wanneer het lieflijck Sonne lich
Met sijn vergulde pruyck:
Komt reysen op het soet gesight?
Van riet en water kruyck,
Wanneer het schoone Hemels blaeuw
Schort sijn Gordijnen op,
Dat maeckt de Jonge liede gauw,
En weckt de Geesten op,
Om smorgens aan te mercken,
Godts wonderlijcke wercken,
| |
[pagina 6]
| |
Die hy int krieken van den dagh,
Roept oock sije jonne jeught,
En al wat dat sijn gunst vermagh,
Vast altijt by de deught,
Komt spoet u als Aurora komt,
Met mijn int groene velt
Daer kruyt en gras sijn schepper roem
En alles lof vertelt,
De diertjes nu ontslapen,
De Spreeuw sit te gapen,
Het Kriekeltje aent gaen,
Het Quarteltje aen slaen,
De vogelen aent neuren,
De Tortel-duyfjes aen treuren,
Het Leuwerickje Tiereliert,
Het Distel-vinckje singt,
Dat Rontom in de weijden Swiert,
Daer de Exter Vrolijck sprinckt.
Keer ick mijn na de klaver wey.
Veel boter Bloempjes schoon,
Die Blencken als een Gouden s[...]y
En trots een Konincks kroon,
Hier siet men menig schoone,
Van koeyen grasen gaen,
Die met het soete melcks sap,
Sijn vol en soet belaen,
En dan komt keesje met sijn vrouw,
Stappen barrevoets door den douw:
Sy Jagen haren beesies in de bogt,
En melcken met een veeg,
Haer Emmertjes vol soete vogt,
De koe sijn speentjes leeg.
Dan gaen ick nogh wat Verder Voort,
Daer staet een schoon gewas,
Van Kooren dat mijn hert bekoort,
Van Roggen en Van Vlas
Hier siet men gout en geele Garst,
Taruwe so wit als Rijs,
Die schier uyt sijn Aêrtjes barst,
Dit dient ons al tot spijs !
| |
[pagina 7]
| |
Hier siet men Boompjes bloeyen,
En soete Raepjes Groeyen,
Die al schenckt ons den schepper goet,
Door sijnen mildigheydt,
Tot dat ons lichaam wort gevoet,
Met spijs en vrolicheyt,
De velde riecke liefelijck,
En zijn seer soet van geur,
En zijn met gras en bloempjes rijk
Van alderhande kleur,
Daar haalt de grage Honing-By
Sijn Lecker suyker-zoet,
En laet niet eenen bloempje vry,
Van al die hem ontmoet,
Sy komen uyt haer kurven
Met hondert duysent swurven,
En wercken soo geduerigh aen,
Met een soo soet gedruys,
En als haer vrachje is gelaen
Vliegt vol en soet na huys,
Dan gaen ick na de duyntjes,
Die ontrent Santvoort zijn,
Daer loopen op de kruyntjes
Soo meenigen Konijn,
Daer lopen de Lampreytjes
De bergjes op en neer,
Sy dalen na de weytjes,
Met aengename weer,
Dan komen sy me hoopen,
Uyt haar holletjes loopen,
En wentelen haer int warme sant,
Daer 't groene helmpje wast,
Dan komt de Jager aen de Kant
En 't knijntje dan verrast,
Dan gaan ick hier van daen na 't strant
Daar waeyt de koele wint,
Daar vanght men Salm in het want,
En Garnael in het swint,
Daar komt soo meenigh schuyt uyt Zee,
| |
[pagina 8]
| |
Met volle seyltjes aen,
Die brenght soo meenigh sootje mee,
Dat daer vers is gevaen,
De Kabbeljauw noch springen,
Hier siet men soete dingen,
De Schelvis vers en wel gevoet,
Die leeft noch in de mant,
De tonge scharre dick en goet,
Die springen aen de strant.
Hier sit oock Claesje op het riet,
Die op sijn Fluytje speelt,
Daer Maerytje en haer nichte Griet,
Soo meenich deuntjen queelt,
En hier komt Trijntje aen gegaen,
En weyt haer Schaepjes voort,
In 't eynde van de groene laen,
In 't Weytje daer 't behoort,
De Lammertjes sijn soo soet,
Sy loopen door malkaer,
Wijl 't chaepje hem met eten voet,
Soo volght sijn Jongen naer.
Dan gaen ick na de stroomjes
Soo helder als Cristal,
Beplant met groene boompjes,
En bloempjes lanchs de wal,
Daer waeyt de koele Somer lucht,
Door bladt en tackjes heen
Waar op het Tortel-duyfje sucht,
Om dat het is alleen,
De eynde in het water,
Die maken veel geschater,
De Swaentjes met haer witte hals,
Die wast hem in de vloet,
En maeckt met blasen veel geschal,
Terwijl zijn wijfje broet,
Mijn oogh verlaat noch eens de aerd
En klimt na 't Firmament,
En siet eens op de grootewaert,
Die ons dit alles sent,
| |
[pagina 9]
| |
Aenschout het hemels blaeu tapijt,
En sijne schonigheyt,
Op dat hy 't ons dogh niet verwijt,
De groot Ondanckbaarheyt,
Want de gulden Son en Maen,
Cierlijck en oordentelijk staen,
De sterren met haer klaar aenschijn,
Die leer ons alte saam,
Hoe danckbaar dat wy moeten zijn,
En loven Godes Naem
O god ! wat is den armen mens
Dat gy hem soo gedenckt,
En dat gy hem sijn herten wens
Met so veel goederen schenckt,
Mijn ziele prijst de groote macht,
Van godes heerlijckheyt,
En roemt de wonderlijcke kracht,
Van Godts barmhertigheyt
Ick sal altijt gepresen,
Godesnaem gedachtigh weesen,
Op dat hy my en mijne Jeught,
In sijne starcken handt,
Doet smaken soo veel soete vreught,
In het Haerlemse lant.
|
|