De nieuwe vermeerderde Groenlantse walvisch-vanghst, ofte Amsterdamse Y-stroom

Een Boere Kermis Liedt.

Op de wijse: ’t Waren twee Gebroeders stout.

Arent Pieter Gijsen, en Meeuwis Ian en Leen,
En Klaesjen en Kloentjen die trocken samen heen,
Na ‘t Dorp van Vinckeveen,
Want oude Frangs, die gaf sen Gans,
Die worden of ereen.

2. Arent Pieter Gijsen, die was so reyn ‘t bruyn,

Zen hoed met bloem fluweel, dat sat hem vry wat kuyn,

[p. 17]

 

Wat scheefjes en wat schuyn,

 

So bloot ter nouwer noot

 

Stont hallif op sen kruyn.

 

3. Maer Mieuwes en Leentje en Jaepje en Klaes Kloen,

 

En waren ekleet noch op het oud fatsoen,

 

In ‘t rood, in ‘t wit, in ‘t groen,

 

In ‘t grijs, in ‘t graeuw, in ‘t paers, in ‘t blaeuw,

 

Gelijk de Huysluy doen.

 

4. Als nu dit Volkje te Vinckeveen aenquam,

 

Daer vondense Keesjen, en Theunis en Jan Schram,

 

En Dirck van Diemerdam,

 

Met Symon Sloot, En Jan de dood,

 

Met Thijs en Barent Bam.

 

5. De Meysjes van de Vechte, en van de Vincke-buert,

 

Die hadden haer tuychje te wonderlijck escheurt,

 

O se waren so eguert,

 

Maer denkt iens Fy, Had lange Zy,

 

Heur onder riem ehuert.

 

6. Sy gingen in ‘t selschap daer worden zo eschrangt,

 

Gedrongen, gesongen, gedremmelt en gedangst,

 

Gedubbelt en gekanst

 

Men riep om Wijn,

 

Het moest zo zijn,

 

Elck Boerman was een langst.

 

7. Maer Mieuwes en Trijntjen,

 

Die soete slegte flop,

 

Die liepen malkander uytten huys in ‘t hoop,

 

Met sulken geflicke flop,

 

En sulck gewroet,

 

Och ‘t was soo soet,

 

Mijn docht het was so moy.

 

8. Aelwierige Arent,

 

Die trock het ierste mes,

 

Teugen Pietje Kranckhooft, en korselige Kees,

 

Met Brangt van Kalenes,

 

Die nam een greep,

 

Hy kreeg een kneep,

 

Mte noch een Boer vyf ses.

 

9. De Meysjes die lieten en liepen dat geschil,

 

Kannen en Kandelaers noch niets en stonger stil,

 

Maar Kloens die stack en hil

 

So dapper uyt,

 

Dat een Veen-puyt,

 

Daer dood ter aerden vil.

 

10. Symon nam de Rooster de Beusem

[p. 18]

 

en de tang,

 

En wurrepse Ebbert en Krelis veur de wang,

 

Het goedjen ging sen gang, het zy deur ‘t glas,

 

Of waer ‘t dan was,

 

Mijn blijven was niet lang.

 

11. Gy Heeren gy Burgers vroom en wel gemoed:

 

Mijdt der Boeren feesten,

 

Sy zijn selden so soet,

 

Of ‘t kost yemant sijn bloed:

 

En drinckt met mijn,

 

Een roemer wijn,

 

Dat is jou wel so goed.