De nieuwe vermeerderde Groenlantse walvisch-vanghst, ofte Amsterdamse Y-stroom

[p. 8]

Een Nieuw Liedt, van de Zee-slag gedaen in ’t Canael, tusschen de Hollanders ende de Fransche Oorlogs-schepen op den 10. July, 1690.

Stem: Eer dat de Son heeft kracht gekregen, &c.

Luystert toe al sonder falen,
Wat ick u verhalen sal,
Van ’t gevecht is voorgevallen,
In ’t gesicht van d’Engelsche wal,
Voor Bevesier in de Canael,
Dit streng Gevecht voor viel,
Van onse kant, Op den Vyand,
Gaven wy lustig vyer.

Het geschied’ op Maendag even,

Iulius de twalfsten dag,
Doen sag men de Rang-vlag streven,
Men dicht by den Vyand lag,
De moet was lustig groot,
In de Hollandse Vloot,
Men lieper op in, Verstaet de sin,
Wy gaven de eerste schoot.

Van het Schip de seven Steden,

Spoog men niet als vuur en vlam,
Karel van der Putten mede,
Toonden hem als een Krijgsman,
De Mossel-man van Terveer,
Schoot lustig op de Beer;
Maer d’Engelsche Vlag,

[p. 9]

 

Gelijck men sag,

 

En stelden haer niet te weer.

 

Voor uyt sag men Brakel vechten,

 

Kallenburg en Gillis Schey,

 

En so ick gesien heb ten rechten,

 

Wasser Kalf van Medenblock by,

 

Het wapen van Alckmaer,

 

Dat schoot seer fel op haer,

 

Met d’Enckhuyser Maegt,

 

Was onversaegt,

 

Al viel het haer wat zwaer.

 

Van Tergoes dient niet vergeeten,

 

En Capiteyn Decker van Edam,

 

Hebben haer seer braef gequeten,

 

Met ‘t Schip Groeningen daer aen,

 

Reygersberg en van der Saen,

 

Die vielen dapper aen,

 

Op den Vyandt.

 

Maer ‘t was schandt,

 

Helaes! wy waren verraen.

 

Van de Engelse ons Bont-genooten,

 

Sy lagen te loefwaert van de Vloot,

 

Hebben niet een schoot geschooten,

 

En hielpen ons niet uyt de nood,

 

Behalven de blaeuwe Vlag,

 

Men lustig schieten sag,

 

Van achter an,

 

Op den Fransman,

 

Vocht hy den heelen dagh.

 

Ons Schout by nagt wierd dood geschooten

 

In het laetste al van den slagh,

 

Dat heeft ons so seer verdrooten,

 

Dat die Held daer neder lagh,

 

Ons Capiteyn Luytenant,

 

Greep het zwaert weer in de hand,

 

‘t Gevecht was so strang,

 

En viel ons bang,

 

Wy hadden te veel weerstant.

 

Des Vyands macht was onbegrepen

 

Twe-en-tachtigh Schepen groot,

 

En wy met ons dertigh Schepen

 

Sloegen tegen de heele Vloot,

[p. 10]

 

Van ’s morgens de Klock acht,

 

Tot ’s avonds toe met macht,

 

De Klock was vier,

 

Op ons manier,

 

Heeft elck sijn dienst betracht.

 

Hadden de Engelse ter degen,

 

Ons geholpen in de Slag,

 

Wy hadden met God victorie gekregen,

 

Maer men het verraed doen sag,

 

Van Herbert seer ontrouw,

 

Had ons verkocht als nou,

 

Aen den Vyand, Heel Engelant,

 

Dat isser van in rouw.

 

Oorlof ons Helden verheven,

 

Als gy gaet aen den Slag,

 

Bid God den Heer ter degen,

 

En maeckt geen groot gewagh,

 

Vecht vry met Godes hand,

 

Te water en te Land;

 

Belieft het den Heer, Hy sal u weer,

 

Brengen in ‘t Vaderland.