De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje
(1717)–Anoniem Nieuwe vermeerderde Haagse Joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje, De–
AuteursrechtvrijOp een aengename Voys.
IK quam lestmael aen een soo klaer Fonteyntje,
Daer vont ik een Herderinnetje staen,
Haer oogjes na den Hemel slaen,
Riepen, o Heer, wat doet de liefde pijne,
Isser niet eene Herder ontrent,
Dieder mijn treurig hert bemint.
Ik sprak tot haer mijn soete Herderinne,
Siet ik Offer u mijn Hert,
Gy zijt de oorsaek van de smert,
U lief oorsaek al van dese pijne,
Siet ik ben uwen getrouwen Vrint,
Dieder mijn treurig hert bemint.
Wilt gy verlost zijn van dese pijne,
Ick sal uwen helper zijn,
Te samen op een medecijn,
Sy en mackten daer geen stuere minne,
Sy begon mijn jonck hertje te ontfaen,
Nu van desen stonden aen.
Sy en gevoelde noyt so groote pijne,
Ik sprack tot haer in soetigheyt,
O Lief liefste zijt de smert de oorsaeck,
Al van de liefde pijne die ick heb,
Waer mee ick u ‘er troosten sal,
Dat u jonck hert genese sal.
|
|