|
| |
| |
| |
| |
Een aerdige klugt van een Iuffrouw die haer meyis Vrijer troude.
Stem: Van den Bedelaer.
WEl Margriet ick moet u vragen,
Ik heb dees voorleden dagen,
U sien kouten aen de deur,
’t Was een gasje fraey van leden,
En van aensigt wel besneden,
Niet te kort of niet te lang,
Daer by eenen Heere gang.
Maer Iuffrouw ick ben verslagen
Dat gy my dit komt te vragen,
Wilt mijn reden wel verstaen,
’t Is mijn om de Man gedaen,
Snagts en kan ick qualijck slapen,
So met geeuwen als met gapen,
Ick sugt en dugt met angst en pijn,
Al om eens getrout te zijn.
Iuffrouw sprack met groot bezware,
Ick ben nu al twintig Iaere,
Ia Margriet gelooft het vry,
Ick ly meer verdriet als gy,
Want mijn hert is vol gebreke,
Duysent tranen laet ick leke,
En dat is mijn meeste spijt,
| |
| |
Om dat gy nu wort gevrijt.
Ik en had noyt blijder dage,
Sey Margriet met goet behage,
Al mijn droefheyt ben ick quijt,
Sint dat ick wierde gevrijt
Hy noemt mijn sijn uytverkooren,
Ik moet maken eenen thooren,
En dat oock van stonden aen,
’t Is een kans om gaey te staen.
De Iuffrou met valsche sinne,
Sey Margriet mijn goe vriendinne,
Laet mijn t’ avont voor u gaen,
’t Is maer om de klugt gedaen,
Maer ick sal u niet beletten,
Mijn droefheyt moet ik wat versette,
En Margriet was wel te vree,
Hoort eens wat de Iuffrouw dee.
Sy ginck haer terstont blankette,
Van de alderschoonste kant,
Aen den hals een Diamant,
Dese Iongman quam weer heden,
Met den avont aengetreden,
En sy had Margriet hoort aen,
Om een bootschap laten gaen.
Vrient gy moet u niet bedroeven,
Wilt by my een weynig toeven,
Sprack Iuffrou met bly aenschijn,
Wensch gy om getrout te zijn,
Wilt u saeck vry openbare,
En laet gy ons dienstmaegt vare,
Ick heb nog gelt en goet voor ouw,
Kiest gy my voor u Huysvrouw.
Dese Knegt was seer verwondert,
Als of het zwinters had gedondert:
Vroegden haer met woorden soet,
Iuffrouw hout gy dat voor goet,
Dat gy my soud willen trouwen,
Ick souw u in waerden houwen,
Als of gy waer een Konings kindt,
So soud gy van my zijn gedient.
Daer moogt gy gerust op slapen,
| |
| |
En gaet vast op mijne saken,
Daer zijn tien pistolen gout,
Maer gy moet niet zijn benout,
Komt gy aen den dag van morgen,
Buyten de Stadt sonder sorge,
De Knegt ging deur doen quam Margriet,
En sy vont haren Vrijer niet.
De nagt was deur na behagen,
Sy huerden samen daen een Wagen,
Dese knegt met Iuffrouw denckt,
Reeden t’ saem na Purmerent,
Daer sy zijn in trou verbonden,
Eenen Brief wiert strack gesonden,
Aen Grammert op t’ selfde pas,
Die hy voor Grietjes oogen las.
Daen begonst Margriet te zweeren,
Dat ick mijn eens mogt verweeren,
Om dat duyvels boos bedrijf,
Ik sou vegten lijf om lijf,
Maer nu weet ick niet te maken,
Om aen een Vryer te geraken,
Ik hadt al een schoone gast,
Maer Iuffrouw heeft hem my verrast.
Oorlof meysjes voor het leste,
Ick raedt u altemael ten beste,
Vrydt u een Knegje getrou,
Segt het niet tegen Iuffrouw,
So en komt gy in geen bezwaren,
Gelijck margriet hier is gevaren,
Swijgt dog stil en niet en klapt,
So wort u Vryer niet ontsnapt.
|
|
Auteursrechtvrij
