De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje
(1717)–Anoniem Nieuwe vermeerderde Haagse Joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje, De–
Auteursrechtvrij | |
[pagina 74]
| |
Dochter.
VErlaet gy mijn verheve ziel,
Kiest gy voor ’t pleyn de woeste baren,
Vertrouwt u op geen zwacke kiel,
Den doel van duysenden gevaren,
Eylaes wat droeve smert,
Als ick u missen moet,
Gevoel ick aen mijn hert,
Nu ik u missen moet,
Ick sterf in liefde gloet.
Ionckman.
’t Is waer ick verlaet het Vaderlant,
En u mijn Lief mijn tweede leven,
Maer oordeelt niet mijn waerde pant,
Dat u Minnaer u sal begeven,
Al treckt mijn lijf op zee,
’t Is maer de helft van my,
Mijn ziel en reyst niet mee,
Al treckt mijn lijf op zee,
’t Is maer de helft van my,
Mijn liefde blijft u by.
Dogt.
Maer laes mijn sugjes zijn om niet
De windt vervoert u uyt mijn oogen,
Ick mis u Lief u ziels verdriet,
Ag ag hoe vind ik mijn bedroogen,
Of dunckt u mijn gelaet,
Soo schoon niet was als eer,
Verkeert u min in haet,
Of dunck u mijn gelaet,
Veel schoonder was wel eer,
’t Geschiede nimmermeer.
Ionckman.
Mijn waerde schoon de Winden my,
Uyt u gesigte weg doe vliegen,
So straffen my de Goden vry,
Indien ick u soeck te bedriegen,
Gelooft dan daer niet an,
Dat oyt mijn trouwe Min,
In haet veranderen kan,
Gelooft dan daer niet an,
Dat oyt mijn trouwe Min,
Sal wijcken uyt mijn sin.
Dogt.
Ick sal aen uwe syde staen,
| |
[pagina 75]
| |
In tijdt van storm en Oorlogs-vlagen,
En met u door den Vyant slaen,
Om d’ondruckte t’ onderschragen,
Mijn hert dat kermt en sugt,
’t Zwerft met u door de Zee,
Als Vogelen in de lugt,
Mijn hert dat kermt en sugt,
’t Zwerft met u door de Zee,
Ag keert en neemt my mee.
Ionckman.
Ag Engel staekt dog uwen rouw,
En wilt u tranen maer af drogen,
Ick sal u eeuwig zijn getrouw,
En so ras als ick heb vermogen,
Sal ick weer by u zijn,
Geeft mijn dan voor ’t afscheyt,
Een kus nog liefste mijn,
ik sal haest by u zijn
Ick bid u niet meer schreyt,
Of al mijn moet die eynt.
Dochter.
Eylaes daer is een droeve kus,
Wel haestig voor het lest gegeven,
En vrees dat ick u die aldus,
Nu oock sal geven voor u leven,
Och Lief mijn waerde pant,
Mijn hert dat breekt aen stuk,
Ick sal raken van kant,
So ras gy zijt van Lant,
Mijn hert dat breekt aen stuk,
Laet gy mijn in den druck.
Ionckman.
O hart en droevig scheyden dan,
Dat ick u sal moeten verlaten,
Ach troost u maer so veel gy kan,
En neemt den Hemel tot u baten,
En schoon dat door den noot,
Als ick nu van u vliet,
Mijn overviel de doodt,
So denckt die harde stoot,
Door Godes wil geschiet,
En namaels weder siet.
Dogt.
Wel gaet dan in des Heeren naem,
| |
[pagina 76]
| |
Ick hoop hy sal u Leydsman wesen,
En draegt u over al bequaem
Ick sal my toonen als voor desen,
Altijt in liefde trouw,
So lang gy van my zijt,
Adieu mijn Engel nou,
Ick sal u zijn getrou,
Tot dat de doodt ons scheyt,
Adieu in eeuwigheyt.
Ionckman.
Vaer wel mijn Lief ick sal midden in,
Het Oorlogs-vier hier op vertrouwen,
Dat mijn de gunst van mijn Godin,
In ’t grootst gevaer wel kan behouwen,
Mijn Engel weent niet meer,
Ag staeck u droef gesugt,
U Minnaer keert haest weer,
Mijn Engel weent niet meer,
Ag staeckt u droef gesugt,
Eer my de Ziel ontvlugt.
|
|