De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje(1717)–Anoniem Nieuwe vermeerderde Haagse Joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Lof van Bacchus nat. Stemme: Als ’t begint. IK bemin de wijn tot laeste van mijn jaren, Op dat geen min magh komen in mijn plaets betreen, Gy minnaers keert weerom laet al de Iuffers varen, Want al de vrugt van mijn, Bestaet maer in de wijn. De wijn die kan ons hert verheugen en vermaken, en daer de min ons geeft het geen ons hert verfoeyt, Sa laet ons dan in ‘t rond het wijntje nog eens smaken, Drinckt tog een glas vyf ses, Op dat gy leert u les. Ik drink de wyn met vreugt, Maer niet met ongenugten, Op dat ik smake kryg in edel Baghus nat, Het sal u hertje niet, gelijk de min doet sugten, Hou dan met dese Fluyt, De soete minne uyt. Waer sacht hoe wert mijn ziel door minne aengedreven, Als ick gedenck op ’t zoet van mijn schoon Egelin Want daer en is dog niet dat haer kan tegenstroeven, So lang ick niet geniet, Van die het al gebiedt. En sienik niet myn Lief onder de schaduw zweven, Onder de Linde groen al by het soet gewas, Maer ag! sy is het, ick laet hier schier mijn leven: O druck! o pijn! o smert! In mijn bedrofde hert. Sa, dan beenen snel, wilt u tot jagen stellen, Op dat hy vind het spoor daer u jong hert na tragt, [pagina 20] [p. 20] maer ag! sy is te ver, de schrik schijnt mijn te vellen, ik mag wel hene gaen Van daer ik kom van daen. Hoe ben ik dus vervoert, ik schijn wel heel aen ’t dwalen, heeft Venus meerder kracht, als Baggus in dees tijd, neen, neen ik moet mijn hert ter deeg eens op gaen halen, en sien of ik de min, daer door niet en verwin. Wel so ’t verquikt mijn hert, ik voel weer nieuwe kragten, Die seldermetse min, brengt menig onder voet, weg Lompers die daer door haer selver gaen veragten, Komt volgt gy mijnen raet, en neemt Baggus te baet Komt bassen en fiool, komt hier gy musikanten, Zingt ende speelt een Liet ter eere van Baggus nat, ik wil tegen de min mijn heel en al gaen kanten, daer steekt geen meer fenijn, Als in de minne pijn. Vorige Volgende