|
| |
| |
| |
De nieuwe vermeerderde Haagse Joncker, Of ’t Amsterdamse Salet-Iuffertje.
| |
Een nieuw Liedt, van de groote Toebereytselen die by alle de Vorsten in Europa werden gedaen, tot een nieuwen Oorlog.
Voys: Liefsten Koninck van mijn hert.
WIe ontwaekt den Adelaer,
Ia de Werelt schijnt in roeren,
Van het Oost tot aen het West,
Men hoort niet als van rumoeren,
Selfs aen de Noortse kant,
Hoezwaer daer den oorlog brant.
Ider Vorst maekt hem bereyt,
Ia den Keyser groot met magten,
’t Schijnt of daer een volle strijt,
Sal komen sonder versagten,
Al om sijns soons Rijke Lant,
Weer te hebben aen sijn kant.
Ia alle de Princen groot,
In Italien staen verslegen,
Hoe sy haer in desen noot.
Sullen dragen aller wegen,
De eene is Keysers gesint,
De andere Louwies bemint.
| |
| |
Schijnt hier om te sullen branden,
So dat men nu hoort al om
Van Marseeren door de Landen,
Vrankrijk is al op de Baen,
Den Aerts-Hertog komt mee aen.
Die hem van sijn Vaders Leen,
Niet en wil laten versteecken,
Maer gaet nu te Velde treen,
Om ’t op zijn Vyand te wreecken,
Met veel Krijgsraet ende Magt,
Die al zijn by een gebragt.
Veel Ruyters, Soldaten goet,
Soo van Duytse als Crouwaten,
Ider een die is vol moet,
Om te strijden als Soldaten,
Door den Keyser en sijn geslagt,
Wijl yder toonen sijn magt.
Heel Italien staet en sugt,
Hoe sy het sullen af wenden,
Haer dog van het Landt te wenden,
Want sy daer seer meenig Iaer,
Wel met regt mogen beklagen,
den Koninck van Spanjen groot,
en sy leefden met behagen,
In gerustheyt en vol moet,
In veel weelden en voorspoet.
Vranckrijk en Spanjen geheel,
is nu met vreugde bevangen,
die sy daer met groot verlangen,
Sien nu te gemoet aldaer,
Artoys, Vlaenderen en Brabandt,
Singe van vreugden en glorie,
heeft men sien branden Victorie,
Maer het kon wel zijn voor waer,
Dat het haer sou vallen zwaer.
Want de Leeuw sig als ontwaeckt,
en de Roos oock daer beneven,
om dat haer geen goet onthael,
voor haer weldoen wort gegeven,
het blijkt dat men aen die kant,
Oock sijn kragten nu inspant.
Schepen werden toebereyt,
in Brittannjen met veel magten,
Hollant vreest ook voor een strijdt,
| |
| |
Want sy met alle kragten,
Haer stellen in een goet postuur,
Voor den brant en Oorlogs Duer.
Want men hoort aen alle kant,
niet alst komen van veel Troepen,
Soo hier na het Nederlant,
als meede aen andere hoecken:
En ontrent den boven-Rijn,
Dat al volk in Mars sou zijn.
Den Keyser dit heeft verstaen,
heeft daerom wel laten weeten,
Aen alle de Vorsten saen,
dat sy haer met goet vermeeten,
sullen seggen sonder schijn,
Of se hem vriendt of Vyandt zijn.
Want hy in sijn Landen siet,
geen Nuteraelheyt sal gedogen,
waer op yder nu met vliet,
moet nu doen na sijn vermogen,
Want dit vier raekt yder Vorst,
Daerom na u welstant dorst.
Gy Rijks-Vorsten altemael,
en Heeren van Republijken,
die daer zijn wel principael,
Helden in Oorlogs practijken,
Laet u Eernaems Daden Moet,
Niet vallen onder de Voet.
|
|
Auteursrechtvrij