Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter
(1678)–Anoniem Nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter, Het– AuteursrechtvrijStemme: Siet hoe geluckigh zijnse dan.
SIet hoe geluckigh is die geen,
Die altijdt weet te maecken,
Dat hy noit alleen,
En sit en suft by ’t vier,
Maer soeckt in tijdts plaisier,
Met een vermaeck’lijck dier.
Onlangs quam mijn Cupid’ aen boort,
En wou mijn dingen vragen,
Die ‘k noyt had gehoort,
Hy verhaelde mijn een saeck,
Die mijn gaf groot vermaeck,
Mijn hert daer seer na haeckt.
’t Was van de rare vryery,
Daer door ick een sou soecken
Aen mijn groene sy,
Dit was een goede vont,
Die ick socht terstont,
Te brengen op goe gront.
Maer eer ick dit gongh vangen aen,
Gingh Cupido my raden
Waer ick heen sou gaen:
Dit dacht mijn wonder schoon,
Als mijn wiert aengeboon,
Cupidoos minne-kroon.
Ick sprack in deser voegen aen,
Wilt mijn de eer vergunnen,
Om hier wat te staen,
Mijn Engel wacht de tijdt,
Dat ick met goede vlijdt,
U maecken magh verblijdt.
Mijn overschoone pronck-juweel,
| |
[pagina 87]
| |
Mijn uytverkooren Engel,
Dat ick u niet verveel,
Ontboeyt u Dienaers hert,
Dat in de min verwert
Is hier, en lijdt veel smert.
Mijn alderwaerste Ziel-vooghdes,
U Dienaer komt hier smeecken,
Dat gy sijn brandt nu les,
‘k Bid u doch geeft gehoor,
Dees u ootmoedigh oor,
Hy wenst u luck hier voor.
Wel Jonghman ‘k hoor u lustigh aen,
Segt my wat dese woorden
Geven te verstaen:
Dit moet ghy haestigh doen,
Ick moet na huys toe spoen,
Want ’t is dicht aen de noen.
De oorsaeck van dees reen Mevrouw,
Zijn door de liefd’ gevonden,
Ter eeren van de trouw,
‘k Bid u geeft mijn het woort,
Waer na een Minnaer hoort,
Helpt doch u Dienaer voort.
Mijn Minnaer waerde schat en pant,
Wilt ghy mijn trouwe geven,
Langht mijn dan uw’ handt,
Daer is de mijn op trouw,
Neemt mijn dan tot u Vrouw,
Trouw loof en sweer ick jouw.
Mijn aldersoetste Engelin,
Al dat hier toe moet wesen,
Geschiet vry na u sin,
En loof en sweere trouw,
En neem u tot mijn Vrouw,
Sweer dit met eden jou.
|
|