Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter

Het Geldt is de Leus.

Voys: Nova.

’t IS niet vreemt dat sonder Geldt,

Een Mensch sich quelt,

Als hy in sijn Kluys moet treuren,
Meenigh sou sijn Reusel scheuren,
Als hy in een legen Sack,
Sijn handen stack.

Heeft men immers Geldt noch Goet,

Men heeft geen moet,

’t Is quaet Hoven daer geen Broodt is,
‘k Meen dat hy wel Levend’ Doodt is,
Die sit met een leege Kas, En holle Tas.

[p. 58]

 

Heeftmen geldt noch goedt gebreck,

 

Al is men geck,

 

Veele sullen die noch achten,

 

’t Geldt alleen heeft sulcke krachten,

 

Daer men aers veel van dit slagh,

 

Met slabben sagh.

 

’t Gelt verschaft ons goedt en eer,

 

Gelijck een Heer,

 

Schoon van ’t Autaer was genomen,

 

Of men waer uyt ’t Veen gekomen,

 

Als den alderlamsten Boer,

 

En plompsten loer.

 

Heeft men scheel of leep gesicht,

 

Het geldt verlicht,

 

Heeftmen scheeve Hals of Beenen,

 

’t Gelt verschaft weer rechte scheenen,

 

Is de rugh soo rondt als ’t gat,

 

Het maecktse plat.

 

Van een Satyr, wordt een Adoon,

 

Het gelt maeckt schoon,

 

Ja al had men selfs een back-huys,

 

Dat te slecht was voor een kack-huys,

 

’t Maeckt een lange gapers-mondt,

 

Heel proper rondt.

 

Snavels van een Papegay,

 

Staen mee fray,

 

Valt het hayr uyt door de Pocken,

 

’t Gelt verschaft weer nieuwe locken,

 

Bomt de Keel gelijck een Vat,

 

’t Gelt maecktse gladt.

 

Heeft men Koussen, Kleeren, Schoen,

 

Of Hoedt van doen,

 

Wilmen Hemden Beffen, Dassen,

 

Of wat voor aen ’t Lijf mach passen,

 

Och! de Kramer kijckt soo bangh,

 

Blijft ’t gelt te langh.

 

Wil m’een Boutjen uyt de Hal,

 

Past gelt voor al,

 

Kooptmen slechts een Water-sootjen,

 

Stracx te Beurs, het gelt in ’t Vlootjen,

 

Wilmen Pieter-zely dan,

 

Al geldt weer an.

[p. 59]

 

Wil m’aen d’een of d’ander kant,

 

Een reys door ’t Landt,

 

Wilmen wand’len, varen, reysen,

 

’t Gelt alleen moet ons geleyden,

 

Sonder dat ’t heeft weynigh schijn,

 

Marquis te zijn.

 

Wilmen met een Moye Meyt,

 

Uyt Soetigheydt,

 

Eens wie dat de swaerst sou wegen,

 

’t Gelt moet weer de Witten vegen,

 

Soo men ’t kunsje dan voor niet,

 

Noch al geniet.

 

Wilmen by de Borsjes zijn,

 

By bier of Wijn,

 

Wilmen roocken, wilmen drincken,

 

’t Gelt alleen dat moeter klincken,

 

Anders wordt den Hospes moe,

 

Dan ist Tap toe.

 

Soecktmen dan door ’t langh verblijf,

 

Wat tijdt verdrijf,

 

Wilmen met de Maets een Daetje,

 

Hondert uyt of ’t laetste blaetje,

 

’t Gelt daer geen credijt en is,

 

Moet by de Vis.

 

Heeftmen niet, en is men kael,

 

De Drommel hael,

 

Elck een siet ons met de Neck aen,

 

En men roept, daer komt een geck aen,

 

Siet hoe kijckt hy als Piet Snot,

 

Op een honsvot.

 

Alle rampen hebben niet,

 

By dit verdriet,

 

Sterft u Wijf, wat kan ’t u hind’ren,

 

Weer een aer, verliest ghy Kind’ren,

 

Maeckt soo langh als Hans wil staen,

 

Weer een nieuwe aen.

 

Ist dan vreemt dat my vermaeckt,

 

Daer elck na haeckt,

 

Onder kleyn, onder grooten,

 

Yeder schraept met beyd’ sijn pooten,

 

Want het is het gelt en ’t goet,

 

Dat alles doet.