Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter
(1678)–Anoniem Nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 60]
| |
 | |
Stemme: Ick sagh Secilia komen.
GAns hondert duysent katten,
Wat hoor ick voor gerucht,
Ick kan niet na gelaten
Te schrijven dese klucht,
Die ick heb hooren seggen,
Van eenen ouden man,
Dus wil ick gaen beleggen:
mijn beste konst daer an,
En u hier gaen vertellen,
Hoe datter drie gesellen,
Om een playsiertje voeren,
Hoort hoe het is vergaen:
Het is voor Burgers, Boeren,
Waert om te hooren aen.
| |
[pagina 61]
| |
Dese drie wijse Gecken,
Sy huerde eenen schuyt
En wouden eens gaen trecken,
Om een pleysiertje uyt:
Van Amsterdam na Hoorn,
Na de een of ander plaets:
Maer wat quam heur te voren,
Aen dese kloecke maets,
Sy hadden drie gebreken,
Den eenen kon niet spreken,
Den tweeden was een lamme,
Den derden die was blint,
Sy gingen soo te samen
Mee seylen voor de Wint.
De blinden heeft gekregen,
Een Roer mee op de Reys:
Hy dochte onderwegen
Schiet ick noch Vogel Vleys:
Het worde bykans avont,
Eer dat de Reys begon,
Doen stakens uyt de Haven,
Al van de Nieuwbrughs-boom,
Sy hebbender om gelesen,
Die de Stuerman sou wesen,
De stomme die gingh spreken,
Dat het de blinde was,
Die heeft terstont gekeken,
Datelijck in sijn Compas.
Daer heeft hy gevonden,
Hoe dat het Zeyl most gaen,
En hoe dat hy best konde,
Sijn koersje leggen aen,
De Wint die is gevlogen,
Gestadigh in het Zeyl,
En dat heeft haer bedrogen,
Sy voeren metter yl,
Thien, twaelf, derthien mijlen:
Gingen sy haest af zeylen,
Sy konden geen Landt vinden,
De halve nacht quam aen,
Doen gingh de stom en blinde
Malkander lustigh slaen.
| |
[pagina 62]
| |
De stomme heeft gekregen:
den Blinde by den kop:
Hy seyde stuert te degen,
Begut ick slader op,
Den blinde wou niet wijcken:
Want hy sloeg slag voor slagh,
Hy zey ‘k ken so wel kijcken,
By nachten als by dagh,
Dus seyl ick sonder sorgen,
De heele nacht tot morgen,
Misschien zel ick noch komen,
By d’een of d’ander gast,
De Lammen is geklommen,
Doen datelijck op de mast.
Daer bleef hy sitte loeren,
Hy dochte by gans muys,
Dat wy noch langh soo voeren,
Veel liever waer ick t’huys:
Een heele nacht te zeylen,
En vinden noch geen lant,
10, 20, 30, mijlen,
Jae noch wel bykans,
Mits is hy af geklommen,
Doen sagh de blinde Boomen,
Hy sey gaet leggen rusten,
Soo wortje hooft noyt moe,
Dan zeylen wy met lusten,
Strack na de Boomen toe.
De Schuyt die is gevlogen,
Metter haest aen ’t lant:
De Lamme heeft gedragen,
Den Ancker op het lant,
En hy begon te springen,
En danste een galjaert,
De Stom begon te singen,
Hy docht ick ben bewaert,
Tot ’s morgens dat se sagen,
Wat eylant dat sy lagen,
Haer ancker was gesmeten,
Op eene Walvis groen,
De Stom had haest bescheten
Sijn kousen met zijn schoen.
| |
[pagina 63]
| |
De Vis daer zy op laghen,
En daer haer schuyt op was,
Die waer zo out van dagen,
Dat op zijn rug wos gras,
Men kan hem qualijck kennen,
Of het een Walvis waer,
Sijn staert die stack vol pennen,
Ghelijck een Oyevaer,
Bosschasy ende Boomen,
Zijn uyt zijn rugh ghekomen,
Die staen daer zoo en groeyen,
Ghelijck sy doen op het lant,
Sou dat een mensch niet moeyen,
Die zoo een loge plant.
De blinde kreegh kourasy,
En seyde sa kom aen,
Ick wil in dees Bosschasy,
Van daeg uyt schieten gaen,
De Stomme was te vreeden,
Hy seyde sa kom uyt,
De Lamme is getreden
Doe daedelijck uyt de schuyt,
De Blinde trat so lochtigh:
Hy sy ’t is hier so vochtich,
Met soo sagh hy lopen, Een goede kleyne Vos:
De stomme heeft geroepen,
Sa u vuer roer los.
Hy heefter na geschoten,
Hy mickte wel van veer,
Hy raeckte in sijn poten:
Dat hy most vallen neer,
De lamme is geloopen,
Dat was de Hasewint,
De Stomme heeft geroepen,
Wat drommel is hy blint:
Ken hyn de vos niet vinde,
Ten lesten quam de blinde,
Die hulp de Lamme soecken:
Hy vontse in het gras,
De Stom begon te vloecken,
Dat hy een bottert was.
| |
[pagina 64]
| |
De Lam was wel te vreden,
Den blinde had de Vos:
Sy zijn van daer getreden,
Al dieper in het Bos,
Den blinde heeft geschoten,
En meenigh Wilt verstoort:
Dit heeft den Vis verdrooten,
Die swom al lustigh voort,
Voor Amsterdam gedreven,
Daer is de Vis gebleven:
Sy gingen noch al jagen:
Wat dunckje van de Maets?
Sy meenden dat sy lagen
Noch op deselve plaets.
Sy zijn daer na gestreken,
Samen buyten ’t Bos,
Den blinden heeft gekeken
Of oock sijn Schuyt waer los:
Gans felten sey de stomme,
Wat sien ick ginder aen,
Het Bos is voort geswommen,
Schier dicht by Amsterdam,
En hy begon te singen,
De lam begon te springen,
De Blinde sagh een Tooren,
Daer leggen voor het Bos:
Maer och! hy heeft verlooren,
Van blijdschap sijne Vos.
’t Begon hem te verdrieten,
En sey gants sacker-loot,
‘k Sal noch evenwel schieten,
Al soud’ ick blijven doodt;
Met soo sagh hy loopen,
Een Os gelijck een vuyst,
Hy heeft’er na geschooten:
Maer och! hy raeckte juyst,
De Walvis in sijn Oogen,
Die heeft hem omgeslagen,
De heel Bosschasy onder,
De stomme haest versoop,
Hy seyde by gans plonder,
’t Water is hier goet koop.
|
|