Een nieuw lied.
Op een aangenaame Wys.
1.
Niets anders kan myn vermaken,
Dan bloeijen de Roosen in Tuinen,
Dan bloeijen die zelfs in 't Veld.
2.
Ach Schatje! wat heb ik vernomen,
Dat gy uw wilt scheiden van myn,
En in dat vreemde Land reisen,
Wanneer komt gy weder tot myn.
3.
En als ik in dat vreemde Land kwam,
Dan dagt ik aan uw zoete Lief,
Ach was ik maar tuis gebleeven,
En had gedaan na myn woord.
4.
En als ik weder na huis toe kwam,
Myn Schatje stond agter de deur,
Gegroet zyt gy schatje gy schoone,
Van herten gevoeld gy doch myn.
5.
Ik had u gaarn niet verlaaten,
Want ik heb lang een ander Man,
Daartoe eenen mooije en braven,
Die myn ook het Brood geeven kan.
6.
Wat trok hy uit zyn scheede,
Een Mes dat zo scherp en zo blank,
En stak het zyn zoet Lief in 't harte,
Dat het roode Bloed tegen hem sprong.
7.
ô Genadige Heer in den hemel,
Hoe bitter is deeze dood,
Hy stak zyn zoet Lief ter neder,
En zy is gestorven den dood,
8.
Gy Jonkmans en jonge Meisjes,
Neemt doch nu een spiegel hier aan,
En doet uw de trouw niet beloven,
Als gy 't niet houden kunt.
EYNDE.
|
|
Auteursrechtvrij
