Een nieuw lied. Op de kust-kanonniers

[p. 2]

Een nieuw lied;
Van twee welbekende Boerinnen binnen Amsterdam.

Wys. Wat is het Land vol vreugd.

Komt vrienden blyft wat staan,
En hoor die grap eens aan,
Van twee boerinnen welbekend,
Zo eerlyk en zo exellent,

ô Jee! wat een deugd,

Het is van de Kermis vreugd.

De eene wat een praat,
Woont op de leidschestraat,
En de andere daar wat digt omtrent
Is in de Kerkstraat welbekend,

ô Jee! wat een deugd,

Hoor eens die Kermis vreugd.

Zy liepen links nog regts,
Maar met twee heereknegts,
Daar waagden zy wel eens een kans
Nu houden zy 't met getroude mans

Wel is dat geen deugd,

Of is 't maar Kermis vreugd,

Maar zy kwamen het op 't mat,
Toen hebben zy smeer gehad,
De vrouwtjes die wierden zo hevig

kwaad

Dat zy plukten die lieve Boerinnen

op straat,

En dat voor haar deugd,

Is dat geen Kermis vreugd.

Ja zy liepen ha[...] wel dra,
De kelder in agter na,
Daar wierd de kap met het boezelaar
Een hevige stryd op nieuw gewaar

En dat voor haar deugd.

Was dat geen Kermis vreugd.

Dog Savonds opgetooit,
En de Kap weer net geplooit,
Gingen zy weer op nieuw haar oude

gang,

Dat duurde de heele nagt zelf lang

ô Jee! wat een deugd.

Was dat geen Kermis vreugd,

Tot aan de morgenstond,
Als een vaatje melk zo rond,
Toen rolde men heerlyk uitgekrold
De kalder in dat het zuisebolt,

Wel nou dat is deugd,

Dat heet eerst Kermis vreugd,

De baas al met verstand,
Die wees hun van de hand,
wat heb ik met die makrollen van

doen,

Zy krenken by iedereen myn fatzoen

En dat is geen deugd,

Loop heen met je Kermis vreugd.

Maar het duurde een korte tyd,
Of de zaak was weer bygeleid,
Nu kunnen zy zwieren elk nagthuis in
Tot verdriet van menig huisgezin,

We! nou dat is deugd,

Dat noemt men eerst kermis vreugd

Om nu het besluit te doen,
Zy praten nog van haar faizoen,
Dat meeten zy met de el zelf uit,
Al schoon het bedraagt geen enkele

duit

ô neen want al die deugd,

Past niet by de Kermis vreugd,

EYNDE