Een nieu Guese liede boecxken
(1576)–Anoniem Een nieu Guese liede boecxken– Auteursrechtvrijop de wijse van Weenen.Hollant, Zeelant weest nu verblijdt,
Verheucht v nu in desen tijt,
Aenbidt den Heer der Heeren,
Dat hy ons wil geuen synen Pays subijt,
Dat wy eendrachtich moghen leuen.
Maer niet ghelijck in Vranckrijc, zijt dies wel vroet,
Daer sy hebben vergoten het Christen bloet,
Ende haren Eedt hebben ghebroken:
Sy waren als leeuwen ende Beeren verwoet
Maer het sal noch werden gewroken.
Hadt ghy ghecreghen die ouerhandt,
| |
[Folio 93v]
| |
Ghy socht gheen Vrede aen elcken cant,
Met al v Babels knechten:
Nu is de Roomsche kerck geuallen int sant,
Wie salse v weder oprechten?
Ten baet moorden noch branden al zijt ghy fel,
Al valt ghy Gods kinderen seer rebel,
Met al v valsche partije.
Sy is geuallen die groote stadt Babel,
Met al haer Afgoderije.
Ghy die Coninghen en Princen hebt verleyt,
Den beker der oncuysheyt met wreetheyt,
Hebt ghijse vol boosheyt gheschoncken,
Van tbloet der onnooselen, hoort mijn bescheyt,
Sijn sy gheworden droncken.
Den Turck die coemt al met ghewelt
Met dryhondert duyzent man is hy te velt
Te Voet ende oock te Peerden,
Hy heeft gewonnen, tzy v vertelt,
Twee steden van grooter weerden.
Langolette ende Thoenis zijn die Steden genamt,
Daer binnen was so menighen Jtaliaen,
Bisschoppen, Cardinalen, Spaensche gesellen,
Die zijn daer gebleuen, wilt dit verstaen,
Die en sullen ons hier niet meer quellen.
Als den Spaenschen Raet dit heeft vernomen,
| |
[Folio 94r]
| |
Ras zijnder Posten in Brabant gecomen,
Dat sy doch souden accordeeren,
Dat den Prince van Oraengien tot zijnder vromen,
Den Turck soude helpen keeren.
Den Prince van Oraengien triumphant
Godt sal hem gheuen wijsheyt en verstant,
Op dat Gods Woort tot desen stonden,
Mach gepreect worden aen elcken cant
Lieuer Turcks dan Paus beuonden.
Al is den Turck gheen Christen genant,
Hy en heeft niemant om tgelooue gebrant,
Als die Papisten doen alle daghe,
Herodes en was noyt sulcken Tyrant,
Noch was het niet naer Gods behaghen.
Prince die ons dit Liet eerstmael sanck
Sijn herte was vrij ende vranck,
Maer Jonckheyt doet hem dolen,
Den Geest is willich, dat vlees is cranck,
Hy hopet noch te onderhouden.
|
|