Een nieu Guese liede boecxken

Volghen de Oorlof Liedekens van Duckdalue.

Een Liedeken van Duckdalue.

Op de wijse vanden Ouden Hillebrandt.

[fol. 68r]

 

Ick wil te landt wt rijden

 

Sprack daer den Ouden Grijs:

 

Wie sal my nu ten tijden

 

Die Paden maken wijs?

 

Die wech valt my soo swaren

 

Die ick sal moeten gaen,

 

Het is byna ses Jaren,

 

Doe quam ick daer van daen.

 

 

 

Wilt ghy nu weder na spaengien,

 

Sprack daer een Cardinael,

 

So coemt den Prins van Oraengien,

 

En maeckt ons Papen cael:

 

Js nu de Cruyne gheschoren,

 

Men scheert ons dan theele hooft:

 

Laet ghy ons nu verloren,

 

Dat had ick noyt ghelooft.

 

 

 

Wilt ghy v noch verschoonen,

 

En dencken ghy hebt al recht?

 

Daelders en gouden Croonen

 

Die waren my toe ghesecht:

 

Ducaten root van Golden,

 

En Angelotten schoon,

 

Om mijn knechten te besolden,

 

Het Nederlant sou zijn mijn loon.

 

 

 

Hoe souden wijt anders maken?

 

Wy betaelden v spaengiaerts met Munt

 

Ons Duytschen met grof laken,

 

Of wat haer wort gegunt,

 

En dat op die condicy,

[fol. 68v]

 

Dat ghy soudt hebben ghebracht

 

Die Spaensche Jnquisicy

 

Jn hare volle cracht.

 

 

 

Wat soude ick die in voeren,

 

Dat spel dat liep te hooch:

 

De spraeck quam onder die boeren,

 

Dat v ding niet en dooch

 

Het Vaghevyer sy wt pissen,

 

Sy houdent voor een ranck,

 

Beuaert en Sielmissen

 

Werpen sy achter de banck.

 

 

 

Om dat wy sulcx wel wisten,

 

Daerom en spaerden wy gheenen cost,

 

Ons Renten wy daghelicks misten,

 

Wy sonden na v eenen post,

 

Al waert ghy thuys ghebleuen,

 

Daer waer niet veel versuymt,

 

Wy sullen doch worden verdreuen,

 

Och hadden wy tgelt versluymt.

 

 

 

Verdrijft v de Prins van Oraengien,

 

Veriaecht hy v op dit pas,

 

So trect met my na Spaengien,

 

Jck schenck v elck een Kas,

 

De eene van sinte Cornelis,

 

De ander van sinte Crijn,

 

De derde loopt met Melis,

 

de vierde met Valentijn.

 

 

 

Tis best dat ghy noch iocket,

 

Ende houdt met ons uwen spot,

 

Nu ghy ons gelt ontlocket,

[fol. 69r]

 

Ende slepet in uwen pot,

 

daer mede ghy soudt verstercken

 

Het heylighe Roomsche Rijck,

 

den dienst der heyligher Kercken,

 

Ons Missen alle ghelijck.

 

 

 

Een doctoor quam my verrassen,

 

Op alder sielen nacht:

 

Mijn Cruyden waren gewassen

 

Sy quamen in haer cracht:

 

Wie geen Pardoen woude coopen,

 

die meynde ick te vertreen,

 

dat water quam met hoopen,

 

Mijne Cruyden dreven heen.