Een nieu Guese liede boecxken

Een nieu Liedeken,

op de wijse van Engelenburch.

Aenhoort ghy menschen seer valiant
Een nieu liedt sal ick v singen, want
Al van den Christenen allen,
Die gestroyt zijn in alle Lant,
Men gaet daer veel af kallen.

De Christenen zijn so wel gemoet,
De Jnquisicy al metter spoet,
T'Placcaet willen sy niet ghedooghen:
Maer om te beschermen tonnoosel bloet,
Daer na ist dat sy pooghen.

De Jnquisicy en t Placcaet
Dat quam al wt den Spaenschen raet,
De Bisschop haddet ontboden
Te eeren den Gheestelijcken Staet,
Dit docht den Christen niet van noden.

De Papen dochten op dat termijn
Alle dinck sal nu gewonnen zijn,
Wy sullen nu weder floreren,
D Jnquisicy ende t Placcaet seer fijn
Sal ons doen domineren.

De Christenen sy verhoorde das,
Om tgeloof welck sy accordeerden ras,

[fol. 10v]

 

Sy sloten oock sonder verdrieten,

 

De Officieren al op dat pas,

 

Gheen bloet meer te vergieten.

 

 

 

Ten was niet wel der Papen danck,

 

Sy cregen Neusen een elle lanck,

 

Jn wat moyte hebben wy ons ghesteken,

 

Tegen de Christen vallen wy te cranck,

 

Het lant moet zijn geweken.

 

 

 

Hadden wy het volck gelaten met vre,

 

Dat ons doch niet veel en misdee

 

Twelck wy nu seer beclagen:

 

Want sy zijn in alle Landen ree,

 

Om ons al te veriagen.

 

 

 

Onse valscheyt wort nu heel ondeckt,

 

Eenen slapenden hont hebben wy geweckt,

 

Hadden wy dit te vooren gaen dincken,

 

Ende ons nergens in ghestrect,

 

Dan met onsen wijn te gaen drincken.

 

 

 

Eylacen het is nu veel te laet,

 

Tghemeyne volck rieckt nu tgebraet,

 

Sy en willen na ons niet hooren,

 

Adieu den Paus met alle zijn Staet,

 

Tis met ons nu gants verlooren.

 

 

 

Adieu oock nu de Roomsche Kerck,

 

Adieu oock nu ons heerlijck werck,

 

Adieu ons Renten en clenodijen

 

Die Christen vallen ons te sterck,

 

Godt coemt ons nu castijen.

 

 

 

Och vrienden laet ons groot en cleyn,

 

Godt bidden met viericheyt reyn,

[fol. 11r]

 

Dat hy de Christen wil verstercken,

 

Dat sy met vreden alle ghemeyn

 

Oprechten moghen Gods Kercken.

 

 

 

Niet met haet ofte met twist,

 

Ofte met sweert, oft eenighe list,

 

Vrienden laet daer voor schroomen,

 

Ghelijck in Vranckrijck heeft ghewist,

 

Eert daer soo verre is comen.

 

 

 

Dan met vrede ende accoort,

 

Alle twist te schuwen voort,

 

Nu na Gods wille te leuen,

 

Hy heeft ons nu zijn Godtlick Woort

 

Seer rijckelijck ghegheuen.

 

 

 

God gheue den Christenen oock voorspoet,

 

Ende alle Princen oock seer goet,

 

Die Gods woort willen bescharmen,

 

Dat sy oock moghen met ootmoet

 

Helpen den noot der armen.

 

 

 

Nu laet ons doch minst ende meest

 

Tot deuchden spoeden onbeureest,

 

Pijnt v om goet te doene:

 

Want dat Babylonissche Beest

 

Js nu al wt saysoene.

 

 

 

Oorlof ghy Christen onuersaecht,

 

Voor Gods woort v lijf en leuen waecht

 

Wilt dronckenschap nu mijden,

 

End alle twist discoort veriaecht,

 

Wilt met Gods woort verblijden.