Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[p. 44]

[Ick ginck op eenen morghen]

Stemme: Adieu Lissebon schoone, etc.

ICk ginck op eenen morghen
Al door den Aerden hout,
Daer sagh ick onverborghen
Godts wercken menighfout,
De vogelen songen en maeckten vreugt,
De konijntjens liepen in't wilde
Mijn hert was seer verheught.

Ick sagh daer bloemkens spruyten

Van veelderley Coleur,
Kruyden goet van virtuyten
En daer toe soet van geur,
Ic ginc hem loven, alleen waer deur,
Zy uyter aerden spruyten
En staen in haren fleur.

Ick sagh de Duyven hooghe

Daer voor de Zee ghestelt,
O Godt, door u vermoge
Beletten zy 't ghewelt
Al van de baren woestigh verstoort,
Ghy hebt gestelt haer palen
Dat zy niet komen voort.

De duynen waren drooghe,

Daer by de vruchten groen,
Dit siende door mijn ooghe
Dacht ick op dat faysoen:
't Is immers waer dat den Huys-

man zaeyt,

[p. 45]

 

Godt moet de wasdom gheven,

 

Of daer wordt niet ghemaeyt.

 

 

 

Langs Duyn ging ick spancieren,

 

So voort na Overveen,

 

En sach na mijn begeeren

 

Godts wercken groot en kleen:

 

Erten en Boonen, stonden daer groen,

 

Oock Tarnw en Rogg' by desen

 

Om ons daer mee te doen.

 

 

 

Ick sach dat Vlas met Blomen

 

Dat stont seer fray en net,

 

Daer 't Lijnwaet af moet komen,

 

Langhs Duyn soo maecktmen 't wit,

 

Daer uyt loopt water als een fonteyn

 

Soo datmen 't Garen en 't Laken

 

Daer maeckt schoon, wit en reyn.

 

 

 

Ick quam aen een Riviere

 

Daer men dat Water haelt,

 

Daermen van brouwt het Biere:

 

Soo dat het niet en faelt,

 

Van dat ons dient tot onderhout,

 

Ick sach de Garst daer groeyen,

 

Daer men van maeckt dat Mout.

 

 

 

Ick sach oock met verblijden

 

Vrouwkens, (dat is ghewis)

 

Van Santvoort komen rijden,

 

Nae Haerlem met de Vis,

 

Al uyt de Zee, seer vers en goet,

 

Doen loofd'ick Godt den Heere

 

Daer 't al van komen moet.

 

 

 

Uyt Duyn ben ick ghescheyden,

 

Daer sach ick seer playsant,

 

Veel Beesten in der Weyden,

 

Godt gheeft ons abondant

 

Boter en Mellick, oock suer en soet:

 

Oock veelderley Kasen,

 

't Komt ons in overvloet.

 

 

 

't Is u al onderdanigh

 

O Heer, wat men hier siet:

 

Maer den Mensch wederspannigh

 

En acht u gaven niet,

 

Noch ooc u woort tot ons ghebrocht,

 

Door Christum onsen Heere

 

Die ons soo diere kocht.

 

 

 

Met zijn dierbaren Bloede

 

Soo Petrus dat beschrijft:

 

Yder zy op zijn hoede

 

Wie onghehoorsaem blijft,

 

Met Tovenaers sal hy loon ontfaen

 

Godts Rijck moeten zy derven

 

Vindt men gheschreven staen.

 

 

 

Mijn tijd ick overleyde

 

Van mijner Ieughet aen,

 

Mijn hart inwendigh schreyde,

 

Dacht op Christus vermaen:

 

Wy souden wesen een Vruchtbaer

 

Ranck,

 

Hy is den Wijnstock reyne

 

Voor hem gheven wy stanck.

 

 

 

Wilde Druyven wy draghen

 

Voor Godt seer onbequaem,

 

Verslijten onse dagen,

 

Blameren 's Heeren Naem,

 

Wat sal dan baten onsen roem?

 

Die sal voor Godt verstuyven

 

Ghelijck een Distel-bloem.

 

 

 

Doen loofd ick Godt Almachtig

 

Van harten seer verkeert,

 

Want door zijn wercken krachtigh,

 

Soo heeft hy my gheleert,

 

Datmen alleen moet gehoorsaem zijn

 

Den gever Alle goeden,

 

Der Zielen medecijn.

 

 

 

Oudt vijf en-tsestigh Iaren

 

Is dit van my gedaen,

 

Wat zijnder al zee baren

 

My over 't Hooft ghegaen:

 

Somtijts wat weelde,

 

Maer veel verdriet,

 

Mach ick u Heer behouwen:

 

Soo acht ick 't min als niet.

[p. 46]

 

Men moet doch al hier laten,

 

Wat baet ons gelt of goet?

 

Of te zijn hoogh van staten,

 

Daer deur komt hooghen moet?

 

Dat 't herte van den Heere leyt,

 

En als man dan moet sterven,

 

So ist te laet beschreyt.

 

 

 

Met ghedult wil ick verbeyden

 

Heer Mijnen lesten dagh,

 

Ick hoop ghy sult my leyden

 

Daer den Rijcken Lazarus sagh,

 

Dat's een exempel hier voor gestelt,

 

Dan waer mijn Ziel ghenesen,

 

't Staet al in u ghewelt.

 

 

 

Oorlof Prince, Godt, Heere,

 

Die 't al door goetheydt gheeft:

 

Oock Mannen die regeeren

 

Met wijsheydt seer beleeft:

 

So datmen in steden en dorpen fijn,

 

Nu magh met vreden woonen

 

En Godt gehoorsaem zijn.