ECHO.
LIef, Lief, waerheen, keer eerder, veerder,
Ach hartje dat 's voor my een doode prick, ick?
Iae ghy, om datje loopt, ey wilt mijn rouw bedecken, gecken,
O neen, spot nimmer niet, ick ben met u te vreen, neen.
Weer niet, ick bid u blijf, ick lief met hart en sin, en min,
Neen meerder dan ghy denckt, blijft by u Lief Eleander, ander,
Helaes wie mindt ghy doch? wie magh u ander wesen? desen,
'k En sie, dan Lucht noch Aerdt, Wie meent ghy buyten my? Y,
Wel jae, ick bid seght op: Hoe is zijn eyghen Naem? Faem.
Hoe? mint ghy die voor my, een klapper waer hy gae, jae,
Sal hy dan die u lieft, dat's nimmermeer be-erven? derven,
'k Gheloof u min als niet, ghy zijt een Leughen-spreker, seker,
Wel jae, dat dacht ick oock, dies laet ick u alleen, al een,
Iae, jae, voorwaer al-een, Echo valschaert na segh soo. Echo.
Eynde van den Laurier-Krans.
|
|