Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen
(1643)–Anoniem Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen–
Auteursrechtvrij
[pagina 41]
| |
Naer dat 't Wijf bekeert is, nu heb ick moet,
Daer en sou niemandt ghelooven watse my doet;
's Ochtens als ick opstae, 't moet zijn vertelt,
Zy brenght my een schoon Hemdeken metter spoet,
En al de lobbekens zijn fraey ghestelt,
Zy nestelt selve mijn koussen op, met liefden ghehelt,
En bin dat ick my kleede sonder mincken,
Heeftse met spinnen ghewonnen eenigh ghelt
Dat geeftse my om te verdrincken,
Daer zy my maer en plag Cruyssen bierken te schincken,
Zy schenkt my nu goet Engels Bier sonder sneven:
Alsulck een werck is nu van mijn Wijf bedreven.
Gheen quaetheydt meer in haer Prieelken blaeckt,
's Nochtens als ick op-stae ben los van ghetreure
Voor mijn Mondeken zy ras een kandeelken maeckt,
Eet dat tegen de quade luchten (seghtse) wel ter keure,
Ick moet alleen eten eer ick gae uytten deure,
Men plachtse te hooren greynsen en jancken
Als ick yewers ginck, men greynsde wel een uere;
Nu seghtse selve, Man sonder verkrancken
Gaet verscherpt uwen sin, wilt erghens gaen bancken,
En al sat ick heels daghen lanck in de Taveerne,
't Is haer seer bedanckelijck, noyt beter rancken,
En snachts komt zy niet meer achter metten lanteerne,
Al roepe ic 's nachts, laet in wijf, tersont roeptse geerne
Zij komt in haer Hemdeken met vriendelijck aenkleven
Alsulck een weerck is nu van mijn Wijf bedreven.
Mijn Wijf plach jeloers te zijn, so ick vernam fijn,
Spijtigh aelwaerdigh, beroert, misselijck van sinne,
Al saghse my nu by een ander Vrouwe zy en sou selfs
niet gram zijn:
Want zy betrouwt my seer wel 't elcken beginne,
En ick hebbe immers nu een deughdelijcke minne,
Zy plach quaedt van my te seggen 't allen plecken,
Nu segtse alomme deugt van my tot mijnen gewinne,
Zy en magh niet een contrari woordt van my hooren
vertrecken,
Heur mont is genesen, zy is niet meer quaet van becken,
Als ic mijnen nieuwen mantel maeckte sonder vertragen,
Daer moest wel een vierendeel fluweel staen inden necke
Draget sulcken man niet, (seyt zy) wie sal 't dragen?
Zy reet my alle dagen wat leckers, nu mag ic niet klagen
Kieckens, gedopte Eyeren, ofte Schievekens gewreven,
Alsulck een werck is nu van mijn Wijf bedreven.
Heur liefde en is t' mywaerts niet verkrompen,
Snoens als ick gae eten om te maecken goede chiere,
Zy steeckt boter in mijn Pap by groote klompen,
Hola Wijf! (segh ick) wat doet ghy als de fiere?
Iae Man, ick jont u wel, al is de Boter diere:
En 's avondts als ick t'huys kome, noyt sulck bedrijf,
Zy brengt my twee Pantoffelen om te sitten by den viere
En als ick te bedde gae om te slapen stijf,
Zy vyert mijn Bedde, zy treckt mijn Koussen uyt,
noyt beter Wijf,
| |
[pagina 42]
| |
Nu ben ick heel mijn droefheydt tot den gronde quijt,
Zy voeght haer alle nachte naer mijnen appetijt,
En 's nochtens eerse opstaet seghtse lief seer blijde,
Belieft u wat eer ick van de Sponde schrijde?
En zy kust my aen mijn totgen met vriendelijc aenkleven
Alsulck een werck is nu van mijn Wijf bedreven.
|
|