Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Ieugt laet vreugt nu blijcken]

Stemme: Die reyn Liefde vierigh.

IEugt laet vreugt nu blijcken:
Phebus heeft met macht
Boream doen wijcken,
Dies de Lenten lacht,
Siende oock des kouden
Winters'fel bedwanck// te niet,
Daerom in de Wouden
Den Victory sanck// geschiet.

Iuno heeft den Gordel

Van Venus ontleent,
Iupiter tot vordeel
Is met haer vereent,
Vesta nae 't betamen
Doet op haren wijden// schoot,
Dies de Nimphen t'samen
Leven in verblijden// groot.

Driades Godinnen

Worden nieuw ghekroont,
In't bewijs van Minnen
Tot Adonis toont,
Venus soet van wesen
Haer bloedt aen de Roosen// roodt,
Al dede Mars desen
Lijden een soo boosen// doodt.

Faunen en Silvanen

Hebben wilde vreught,
Verse koele Tranen
Lieflijck en vol deught:
D'alderschoonste Flora
Des morghens ontfanghen// doet
Als de schoon Aurora
Komt met roode Wanghen// soet.

Zyphir Aura mede

Blasen koeltjes uyt,

[p. 33]

 

Napeen hebben vrede

 

Met ghebloemt en kruydt:

 

En de Borne Morren

 

Loopen af de steenen// langhst,

 

Voor Phetons verdorren

 

En is nu oock gheenen// anghst.

 

 

 

Philomela kele

 

Hoortmen nacht en dagh,

 

Echo volght soo vele

 

Als zy immers magh,

 

In Bosschen en Rotsen

 

Men haer doen het beste// hoort,

 

Stemme nae te botsen

 

Zy houdt gaerne 't leste// woordt.

 

 

 

Ceres drijft en varet

 

Met haer groen ghewas,

 

Op het Veldt al waret

 

Den Nephtunus plas:

 

En Eolus Knapen

 

Als broodt-droncke Wichten// snel,

 

Schijnen vreugt te rapen

 

Hier in veel te stichten// spel.

 

 

 

In desen tijt lustigh

 

Door Cypris bestier,

 

Elck gedient onrustigh

 

Voelt der liefden vier:

 

Maer begaeft met reden

 

Mensch u wel te letten// staet

 

In oprechte zeden

 

T'houden vast aen wet en// maet.

 

 

 

Denckt hoe dat veel blomen

 

Door verliefde jeugt

 

Zijn te voorschijn komen:

 

Dus ghy leeren meugt

 

V gedachten wennen,

 

Want u oock gegeven wort

 

Door't gebloemt te kennen,

 

't Voorspel van u leven// kort.

 

 

 

So Poëten singen

 

Liefd' is blint en mal,

 

Sy is yders dingen,

 

Sy verwind het al,

 

Maer is ongestadigh,

 

Vol tranen en swaer// gesucht,

 

Met veel smerten schadigh,

 

Zijnde meest een paer// bevrucht.

 

 

 

Het mocht den Cupido

 

Wel vervloecken seer,

 

Ariadne, Dido,

 

En veel duysent meer,

 

Die door ontgetrouwe

 

Minnaers, vol bedrogh// en list,

 

Komen zijn in rouwe,

 

't Welck niet al oock noch// en mist.

 

 

 

Edel reyn Princessen,

 

Vry van hart en mont,

 

D'alderbeste lessen

 

Die ghy leeren kont,

 

Weest altijt voorsichtigh

 

Blijft van Heymnes beter// vry,

 

Sonder trouwen, lichtigh,

 

Als het laten beter// zy.