Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[p. 31]

Samen-spraeck, tussen Ouderdom en Ieught.

Stem:Nu leef ick in 't verdriet, &c.

O.

Boose domme Ieught,
Hoe leeft gy so verblint
Dat ge in't quaet verheugt
En't goede niet bemint?
Het sal u wesen leet
Als gy voor 't oordeel staet:
Maer dan, maer dan, maer

dan,

Sal 't wesen veel te laet.

I.

Segt Ouderdom waer
deur
Dat ghy my soo versmaet?
Ghy brengt my in getreur,
En segt van my veel quaet:
Laet my doch hooren eens,
De oorsaeck of waerom,
Dat ick, dat ick, dat ick,
Boos ben ende oock dom.

O.

Vol dertelheyt seer boos
Leeft ghy onghemaniert:
Vol hoovaerdy Godtloos
En meer quaet gy hantiert
't Schijnt dat ghy niet en

denckt

Op Christum of zijn Leer,
Meent gy, meent gy, meent

ghy,

Te sterven nimmermeer?

I.

Neen, ic dat niet en meen
Waer ick soo Oudt als gy,
Ick soude wel bereen,
Al om te sterven my:
Maer ick ben jonc en sterck
'k En sal noch sterven niet,
Daerom, daerom, daerom,
Maeck ic nu geen verdriet.

O.

O Ieught u niet te seer
Verlaet op u Ionckheydt,
Want als 't belieft den Heer
Ghy haest ter neder leydt;
Ghelijck als een Blom
Hier heden bloeyt seer moy,
En die, en die, en die,
Morgen vergaet als Hooy.

I.

't Is waer soo gy vertelt
Ons leven is onwis,
Gelijck een bloem op't Velt
Die seer haest vergaen is:

[p. 32]

 

Maer soude ick altoos,

 

Daerom peynsen soo veel?

 

Mijn vreught, mijn vreugt,

 

mijn vreught,

 

Soude verdwijnen heel.

 

 

 

O.

 

Gy zijt verblint voor-

 

waer,

 

Door't achterdencken kleen,

 

't Sal u leet zijn hier naer

 

Wilt ghy van 't quaedt niet

 

scheen:

 

Want Godt die sal u dan,

 

In die eeuwighe pijn,

 

Daer sal, daer sal, daer sal,

 

Knersing der Tanden zijn.

 

 

 

I.

 

Ick wil my nu voortaen

 

Tot goet bereyden wel:

 

Om niet te moeten gaen

 

Al in die pijne fel:

 

Ick worde seer bedroeft,

 

Als ick dat over peys,

 

Adieu, adieu, adieu,

 

Tot op een ander reys:

 

 

 

O.

 

Oorlof Ieugt en wilt

 

doch

 

Niet vertrecken het goet,

 

En wilt niet beyden noch

 

Maer terstont boete doet:

 

Bereydt u nu tot deught

 

Ende het quade mijdt,

 

Soo sult, soo sult, soo sult,

 

Ghy eewigh zijn verblijt.