Ware Rijckdom,
Voys: Wat baet der Nijders argelist
IN dien de rijckdom maeckt gerust,
Of saligheydt brengt aen de Menschen,
Soo Rijckdom pijn kranckheyt blust,
Of wijsheyt geeft; men salse wenschen,
Maer Rijckdom brengt den Mensch verdriet,
Dus ist de ware Rijckdom niet.
Dees Rijckdom stapelt schat en goet,
En soeckt Palleysen, eer en staten,
De ware Rijckdom is 't gemoet,
Dat vreedsaem is, in als gelaten:
'tZy oock hoe Godt zijn saken voeght,
Hy leeft gerust, en wel vernoeght.
Soo Rijckdom brengt gesontheyt aen
Most Alexanders leven dueren,
Maer hy treet al op eenen baen:
De rijcke moeten't mee besueren:
Dees rijckdom is te krancken riet,
Dus ist de ware Rijckdom niet
'tSchijnt heerlijck alsmen is geciert
Met Peerlen, gout, en zijde kleeren:
Met koets'en pracht waer mee men swiert,
Met groote sleep van hoofsche Heeren,
Met wapens, stam en oud geslacht,
Doch ware Rijckdom dit veracht.
Soo oock't bancket u prachtigh schijnt,
Van leckerny, wijn en sucaden,
Gelooftet vry, dees smaeck verdwijnt,
Soo haest de mensch is overladen:
Een sobre dis en matigh goet
Brengt ware rijckdom in't gemoet.
Indien de alderbraafste kroon,
(De rijckdom van Gods-dienstighheden)
Niet heeft den alderhooghsten toon,
Soo heeft de Rijckdom krancke reden:
Dees Rijckdom is maer ydelheyd,
Hoe schoon oock dat haer glants u vleyd.
De rijckdom is een zegen Godts,
Maer sonder Godt soo isse deerlijck,
Vol hovaerdye isse spots,
Maer ware Rijckdom die is heerlijck:
Die is te vreen met haer genot,
En danckt den Heer van 't overschot.
|
|
Auteursrechtvrij