Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Sal ick noch langher in heete tranen]

Voys: Soud ick mijn Paerde.

SAl ick noch langher in heete tranen,
Getuygen van mijn harts verdriet?
Mijn droevigh aenschijn moet te bane:
Sonder dat ghy myn hulpe biet,
Sal mijn jonck hart// smooren in smart?
Sal mijn jonc hart in sijnen brant vergaen
Eer de Tong sijn lijden sal doen verstaen?

Twee Iaren sijnder nu al verstreecken

Dat ick om u verteer mijn bloet:
Ick heb u dickmael wel gheleecken,
By een wel-ruyckend Roosje soet:
En dat met pijn// gepluckt moet zijn,
En dat int eerst sijn scherpe doornen toont
Maer in het leste lieffelijcken loont.

Doen ick u eerst begon te Minnen,

Doen waert gy maer een knopjen groen:
'tWelck door de Son eerst sou beginnen
Zijn Purper Bladeren op te doen:
En dat ontsloot,
Meer Groen als Root,
'tWas my een vreught als ick't somwijl aensagh,
Hoe een rijp hart in haren boesem lach.

Nu is u Roosken al ontloken,

Den Haeghschen Tuyn tot een cieraet,
Den Hemel milt heeft u begoten
Met deught en schoonheyt delicaet:
Het schoon ontluyckt// is tijt gepluckt,
Maer wat baet my dat gy in schoonheyt

Bloeyt?

Met u schoon Lief is mijn Ionck hart vermoeyt.

[p. 24]

 

Ick heb ghewacht na u ontluycken

 

Niet sonder diepe hoope swaer:

 

Om u Roosken noch eens te plucken,

 

De tijdt viel my wel duysent Iaer:

 

Maer nu u blaen// meest zijn ontdaen,

 

Nu het alleen aen u goetheyt ghebreeckt

 

Voel ic hoe schaerp dat uwen doren steeckt.

 

 

 

Voorwaer ick vind my heel bedrogen,

 

Doen ick u aenschijn klaer aensagh,

 

En met schaemroot wert ick doortogen

 

Doen ghy my saeght heel onverdacht:

 

Ick dacht wist gy, wat dat ic ly,

 

Ic dacht dat gy 'twel uyt men voorhooft saegt

 

Hoe mijn jonc hart u altijt liefde draegt.

 

 

 

Adieu Princes, ick hoop te sterven

 

In mijne Ieught, noch vars bedout,

 

Dat waer de doodt te mogen erven,

 

De vreughde die ghy mijn onthout:

 

Als ick ben doot// door liefde groot,

 

Als ick ben doot, so denckt in uwen sin,

 

Of ick't verdien om dat ick u bemin.