Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Den Coninck der nacht geesten fier]

Stemme: Il Re del noche ha nunça me, &c.

DEn Coninck der nacht geesten fier,
Heeft my ghesonden van ver alhier,
Om dat ick door mijn konste op d'aert
De Mens verschrick en maeck vervaert,
Al wat hy doet// quaet ofte goet,
Bespie ick en rontom ick gae,
Altijdt pleysant// doch onbekant
Ic spreeck niet een woort dan, ha, ha, ha.

Van plaets tot plaets ick vlieden mach

Gelijck den Blixem en Donderslach,
En minder dan in een minuyt
Zoo heb ick alle dinghen ghesnuffelt uyt,
Gheen Tovenaer, vervordert hem daer,
Wanneer ick Veld' oft Hey door gae,
Dan stil en stom// ick by hem kom,
En spreec niet een woort dan, ha, ha, ha.

Als de Iufferen gaen tot haer bancket

Een yeder sich heeft neer gheset
Om lustigh en vrolijck te zijn:
So kom ic slurpe de ghesuyckerde Wijn,
Van achterwaers// blaes ic uyt de kaers
Menigh korts-wijl recht ick aen,
Ick kus de Maegt// en ist dat sy vraecht
Dan gaen ick heen met een, ha, ha, ha.

Somtijts soo hoortmen opde solder

[p. 60]

 

Een hart getier en een luyt ghebolder,

 

In kelder en oock voor de tap,

 

Daer geef ick de Vrou so menigen klap,

 

In doncker ic treck// vant bed haer deck,

 

En leghtse met haer billen naeckt,

 

Zy tiert zy baert// sy is vervaert,

 

En dan gaen ick heen met een, ha, ha, ha.

 

 

 

Opt Kerckhoff ick oock brul en baf

 

Ick sedt mijn opde Dooden Graff,

 

Ick maeck veel spoocksel en gherucht

 

Dat yeder Man sich voor my vlucht,

 

By wijlen ick// de Meyt verschrick

 

Ick neem de kinderen uyt de Wiegh,

 

En inde pleck// legh ick een Geck,

 

En dan gaen ick heen met een, ha, ha, ha.

 

 

 

Soo rommel en stommel ic al den nacht

 

Dat dickwils wert om mijn ghelacht,

 

Maer als de donckere nacht verdwijnt,

 

En dat de Maen niet meer en schijnt,

 

Verdwijn ick oock// gelijck den roock,

 

Veel gherommel ick achterlaet

 

Maer die God vreest, en sijn woort leeft,

 

Die past niet veel op een, ha, ha, ha.